Mijn dikke zuster (Pamela, maar we noemen haar al jaren onze dikke zuster) orgainseerde een vaderdaglunch bij Zin in Loosdrecht. Ik ben hier al een paar jaar niet meer geweest en heb begrepen dat het is overgenomen, hoewel je dat niet kan zien, ik kon weinig veranderingen ontdekken. Op zondag is het hier enorm druk, één van de weinige plaatsen waar ze lunch doen (oh, woonde ik maar in Belgie of Frankrijk…), en kun je hier tot zeker een uur of 3 aan tafel. Wij dus rond een uur of 1, met een glaasje Ruinart en een amuse van vloeibare tzatziki in een glaasje, en een gefrituurd kwarteleitje met pata negra en Hollandaise. Lekker! Pamela, Karel (haar man) en mijn vader hadden nogal een zware avond (nacht) achter de rug dus houden we het bij één gerechtje, een meer dan uitgebreide bouillabaise met veel vis, garnalen en kreeft, met croutons en rouille “on the side”. Wat extra losse soep op tafel in een kannetje (let op, ze hebben er maar 2!) en het feest kan beginnen.

Prima smaak, kan niet anders zeggen, helaas iets te hartig (zout) voor mijn smaak. De Bernardus chardonnay (USA, 2004) gaat er prima bij, eigenaar Ben Pon is niet voor niets net uitgeroepen tot Winemaker of the Year! De soep valt dermate goed dat de feestvarkens besluiten tot de Zin parade, een ongelooflijk blad met toetjes, en wie ben ik om niet mee te doen. Warme en lopende chocoladetaart, wafel met aardbeien en room, chocolade- en citroensorbet, crème brulée, licht gegeleerde champagne met sinaasappelschilletjes en vanille, hangop met rode vruchten, bananentaart en meer. Heftig schaaltje, maar wel lekker zoet. We gooien er nog een koffietje in, met nog meer zoetigheid, en om half 4 haak ik af. Prima lunchadres voor een regenachtige zondag, morgen weer aan de Monti….