Ik zou niet teveel over m’n persoonlijke belevenissen schrijven deze week, het is immers vakantie, maar de eerste avond hier was ik nog alleen. De familie kwam pas middernacht aan, dus deze kan nog wel even.
Naast ons hotel is een ander hotel, zelfde eigenaar, waar echt kosten nog moeite zijn gespaard om er een soort Disneyland voor volwassenen van te maken. Je wordt van het vliegtuig gehaald in een Rolls, naar je kamer gebracht in een gondel over het water, het kan allemaal niet op. De horeca faciliteiten liggen geheel in lijn met hun policy:” het meest waanzinnige is nog niet goed genoeg”. Op naar Zheng He’s, chinees met een open keuken, het gebied waar je in China, maar ook op de zeedijk niet wilt worden gevonden. Hier kraakhelder en je kijkt ze vanaf 50 cm op de vingers. Begonnen met grote garnalen met een soort wasabimayonaise (hoezo chinees?) en een brunoise van mango, spaanse peper en passievrucht. Ontzettend lekker, maar natuurlijk ridicuul bij een chinees (wasabi=japanse mierikswortel). Ik ben geen soepmens, hoewel ik het heerlijk vind als het eenmaal voor m’n neus staat, maar de dubbelgetrokken wintermelonsoup, met bok-choy, shii take en een soort friemelpaddestoel (soort uit elkaar getrokken spons), was subliem. Daarna met citroengras (chinees?) gepaneerde lamscarbo’s, erg lekker, met een apart gerechtje van haricots verts met spaanse peper en gedroogde garnalen. Minpuntje was dat het garnituur van de carbo’s identiek was aan het extra bestelde gerecht. De unoaked chardonnay (nooit geen hout gezien) van Tuatara, Marlborough, Nieuw Zeeland 2003, deed het er geweldig bij, evenals de jasmijnthee die licht op smaak was gebracht met een beetje rozenwater. Bottom line… wat ik al zei, Disneyland voor volwassenen, ook culinair, erg lekker, maar chinees??
Mooie afsluiting van een weekje alleen, de reunification op het vliegveld later was memorabel!