Vroeg uit de veren, bakje yoghurt met muesli en op pad. Onze dag begint met een bezoekje aan de markt om alvast inspiratie op te doen voor de shopping van morgen. Ondanks dat we e.e.a hebben meegenomen van huis en een lijst bij de Metro hebben liggen willen vooral de groenten dagvers uitzoeken. De puinhoop is niet te beschrijven en we worden overal staande gehouden om te kopen, proeven enzovoort.

Na 3 kwartier en de man een liter vocht in de min brengt onze chauffeur ons naar het Lemongrass weeshuis, nadat we eerst 2 volle winkelwagens hebben geshopt bij Cööpmart. Tandenborstels en pasta, shampoo, maar ook lekker snoep, koekjes en een soort Fristi, want het zijn toch gewoon kinderen. Dit is het favoriete uitje van onze mevrouw Lang, want zij krijgt de airmiles!. In het Lemongrass huis is het een enorme drukte, de laatste hand wordt gelegd aan de w.c’s, terwijl het dak, de keuken en het zonnescherm al klaar zijn. Nog 1 week en 30 jongens hebben een helemaal super huis. De ontvangst is schuchter, de rondleiding warm, en het afscheid roerend. Een bijzonder moment tijdens  het bezoek is als Ron en Menno besluiten met Ron Blaauw Restaurant een serieuze steunpilaar van onze weeshuizen te worden. Volgende date is lunchen bij ons Sunflower huis, wat volgende maand 10 jaar bestaat. Na al die jaren weten ze precies wat we lekker vinden en we smullen dan ook van de Vietnamese loempia’s, de ragu, en de salade van lotusflower met varkensvlees en garnalen. Na afloop krijgen we nog een kleine dansvoorstelling, en dan moeten we alweer door. Het is hier altijd zeer dynamisch, in Vietnam, want hoe korter je er bent, hoe meer activiteiten je in het programma wilt persen, en aangezien ik zondag al weer naar huis ga….. De boys kunnen geen genoeg van de markten krijgen, dus pakken we die van Cholon (Chinatown) nog even mee, die ook meteen veel leuker is dan de Binh Tan market die we ’s ochtends hebben bezocht. Hotel, douchen, borrelen en op naar een oude Franse vriend van Alain, die hier een restaurant uitbaat. Er zit geen kip in L’ en Tète, maar het mag de pret niet drukken. Glaasje wit, salade Lyonnaise, gegratineerde uiensoep en carré d’agneau. Super klassiek, maar prima en makkelijk voor de chef. Natuurlijk gaan we na afloop nog even naar de Apo (Apocalypse now), natuurlijk wordt het weer laat.