Mijn trouwe kameraad Dennis en zijn Mariella kwamen even later binnen en we zijn heerlijk gaan eten in Toscanini, waar ik al jaren een haat-liefde verhouding mee heb. Deze keer ging alles prima, het is er alleen altijd veel te warm, aan de Roero Arneis lag het niet. Lief meisje aan tafel, na korte tijd liep ze met haar hand in het verband (” ach, iedereen snijdt zich hier dagelijks!”), en een aardige jongen die mij tijdens het plassen kwam vertellen dat ik niet kon afrekenen, had Dennis al gedaan. En het eten…., niet spectaculair, prima. Wat kleine, goede (lees: krakend verse) gamba’s op een stokje, ravioli in salieboter (kon de salie niet echt ontdekken), en een heerlijke kalfsworst. 00.30 thuis, morgen lekker uitslapen, de kinderen zijn toch op kamp.