Vroeg ochtendje, maar de kandidaten zijn al bij Pieter van Meel geweest als ik om 8.30 uur bij het Okura hotel aan kom. Ze hebben bij van Meel gekeken hoe een hert gevild wordt, en moeten nu als eerste opdracht in de keuken van Onno Kokmeijer (Ciel Bleu **) een hertenrug bereiden. Ze weten niet dat wij ook van de partij zijn en de spanning valt dan ook van de gezichten af te lezen als wij de keuken binnenstappen. Er wordt koortsachtig gewerkt aan hertenrug met vergeten groente, poempoen en Opperdoezer ronde, de ingrediënten die in het gerecht MOETEN zitten. Eerste die moet presenteren, er zit 10 minuten tussen iedere presentatie, de kandidaten zijn ook 10 minuten na elkaar begonnen, is Marlous die in een black out terecht is gekomen. Heftig geëmotioneerd stamelt ze wat ze heeft gemaakt, waarna ze breekt. Werk is werk, maar tjezus ik ben niet van steen en vind het zielig. Enfin, het gerecht is niet best, het enige wat deugt is de presentatie. Tweede in de rij is Roel, zoals te doen gebruikelijk perfect. Cuisson goed, presentatie saai maar in orde, als we wat moeten zeggen is het dat het ree aan één kant wat te hard is gebaken. 3de is Fayme, zoals gebruikelijk ziet het bord er uit alsof het net gevallen is maar de smaken zijn meer dan goed. Ik zie de bui voor Marlous al hangen als nummer 4, Bas, zijn gerecht presenteert. Veel te grof zowel in opmaak als ook qua smaak, wederom een ingrediënt vergeten, wat nog snel vanuit de koffiekamer wordt nageserveerd, en een slechte saus. Zijn hert is volledig gepaneerd met gekneuzde jeneverbessen… niet te eten! Moeilijk, moeilijk, maar Bas valt af en kan naar huis. We eten met zijn allen nog even wat in de buik van het hotel, de kantine, en we gaan snel de middag in.

De dames en heer krijgen een workshop van Onno in zijn prachtige nieuwe kookschool. Het gerecht is crème van avocado met kreeft, schelpdiertjes en saffraansaus, één van zijn signature dishes, wat ze allen perfect na moeten maken. De 45 minuten die ze krijgen om 1 gerecht te maken is precies genoeg, en na de geklokte tijd staan er 3 zenuwachtige chefs in de lift naar de 23ste. Midden in Ciel Bleu is de jurytafel en sturen we Fayme naar huis. Alle 3 perfect nagemaakt, tuurlijk wat kleine details qua cuisson van de schelpjes bijvoorbeeld, maar Fayme heeft uiteindelijk een te rauw mosseltje en haar bord, en Onno heeft nog zo gewaarschuwd voor de presentatie, is niet strak. Champagne voor de winnaars, en een Dinercheque voor de verliezer. Kandidaten zijn blij dat hun week erop zit en verlaten uitgeput het Okura. Wij nemen er nog 1, dank je, Noël voor die heerlijke Pulligny Montrachet les Pucelles (F, 2008), ik laat de bitterballen voor wat ze zijn en ga naar het zondagavonddiner (wie is toch die man die daar het vlees snijdt?).