Geborreld met de Nederlandse general manager van m’n hotel, Jan Peter van der Ree. Erg gezellig, maar vooral leerzaam en….. supportive. Yes!! de baas van het mooiste, grootste en nieuwste hotel hier vindt het een goed idee, wil me steunen, wil mensen (westerse koks) beschikbaar stellen en wil na ieder schooljaar studenten in dienst nemen. We praten zelfs al over bezoekjes van leerlingen aan zijn keukens. Dit gaat heel erg goed.

We (Theo, Chris en ik) eten in de Mandarin, fantastisch Vietnamees en filosoferen door. Ondertussen kom ik er achter dat Chris een volle oom is van onze Reuben, de man met wie ik op personeelsniveau een betere en gezondere leefomstandigheid voor onze medewerkers en onszelf probeer te maken (moeilijke zin maar hij dekt wel redelijk de lading). We gaan na afloop nog even naar de Q-bar, onder de Opera, lopen de eigenaresse tegen het lijf, en praten nog wat met 2 zwitsers, de één hotelier, de ander restaurateur. Op de vraag:” hoe zou je het vinden personeel in dienst te nemen die al een basistraining westers eten en serveren hebben gedaan”, wordt meer dan enthousiast gereageerd. We verlaten euforisch de hut, Chris mompelt nog wat over consul, en we gaan naar bed.