Ook aan Santa Katarina heb ik sweet memories. De eerste keer, 5 jaar geleden, zaten we binnen een uur na de landing bij Port Sa’id waar nieuwe vriend Yarron direct ALLES bestelde. Na die bizarre tasting liepen we 40 meter naar Santa Katarina waar hij dat geintje nog een keer uithaalde. Het is 5 jaar later en geen augustus maar februari, en er zit 5 uur tussen beide restaurants. We hebben ’s middags gereserveerd, terwijl de hele crew onder de galerij aan de wijn zit (proeverij), en daar zitten we ’s avonds ook, gewoon buiten, heerlijk!

We starten met crispy fried borek met krab en ei, tahini en peper-olie, waarvan ik mijn hap zo weet uit te mikken dat ik van de gedeelde borek, het kreng moet in 3-en, alleen ei heb en geen krab. Tampis…

Bij de tartaar van tonijn met crème van aubergine, sesamzaad en hazelnoten gaat het stukken beter, de combi met aubergine en sesam is superlekker.

De baked roots (knollen en biet) met crème van (warme) vichysoisse, tom cheese (havat rom), amandelen en baharat crumble komen uit de Taboon (pizza-oven). Baharat is overigens een mengsel van paprika, korianderzaad, zwarte peper, kaneel, komijnzaad, kardemom, ui, knoflook, nootmuskaat, kruidnagel, cayennepeper!

De sashimi van amberjack komt met met selderij en basilicumolie en is lekker fris. Bij de yolk-cappelletti denk ik dat er weer een ei uit de pasta komt maar die zit denk ik door de pasta. De cappelletti zijn gevuld met shanklish (kaas gemaakt van yoghurt) en spinazie en komen met een lemon-salie boter.

Bij de spaghetti met calamari let ik even niet op want ik dacht aan spaghetti van calamari, in plaats van een groot bord deegwaren met wat inktvis bovenop . Het komt met gepickelde shifka pepper (een Bulgaars pepertje), hyssop en een knoflook-citroenboter en is wel gewoon lekker.

Ze zijn hier gek op hyssop (licht bitter kruid met tonen van munt, ook wel za’atar), want het zit ook bij de gegrilde zeebaars met abrikoos uit Uzbekistan, gerst en hameiri (lokale schapen-geitenkaas), maar dan verstopt in een crumble.

De gegrilde zwezerik aan een spies is top, de aardappelgratin en gekonfijte knoflook zien er vooral top uit maar zijn saai, maar de chimichurri van…. hyssop maakt het weer goed.

We sluiten af met lekkere tortellini’s met Arabische (?) ossenstaart uit de taboon (dus licht verbrand), met een yoghurt-beurre blanc,

en nemen toe een kopje thee van verse munt en salie, in plaats van een lokale Marc de galilea van eigen merk…. Ondertussen is de baas gearriveerd en die gaat rond met shots van zijn zelf-gestookte gin met kruiden en limoen, maar ik laat de zonde langs me heen glijden (helaas).

Santa Katarina|Har Sinai St 2|Tel Aviv-Yafo|Israël