De eerste keer dat ik een roze koek at, een glacée om precies te zijn, was in het Zuiderbad in Amsterdam. Ik zal een jaar of 6 à 7 zijn geweest, en ik had zwemles in het Zuiderbad. Ik vond het daar verschrikkelijk eng, de rand van het bad lag zeker een meter hoger dan het het wateroppervlak, dus eruit klimmen was onmogelijk, en ik had les van een oude rot in het vak, een nare man die me met een soort reddingshaak in m’n nek prikte. Er was ook nog een ander martelwerktuig, een soort davits die ze boven het water konden hangen en waar je dan in een soort tuigje aan moest oefenen. Het was vreselijk, maar na afloop kreeg ik altijd een roze koek. Ik heb uiteindelijk mijn A gehaald in het Keerpunt in Amstelveen, waar ik na het zwemmen altijd en patatje kreeg. De lucht van frituur associeer ik dus ook nog altijd met het Keerpunt, waar ondertussen alweer ruim 10 jaar een kantoor staat.

Donderdag hadden we bouwvergadering, en lag er een pak roze koeken op de koffietafel van de boys. Het glazuur springt ervan van je tanden, maar who cares, helemaal lekker. De bouw vordert overigens gestaag, volgende week gaat de vloer erin, en ligt de boel 3 weken plat. Ik ga maar eens een beetje op zoek naar koks voor de brasserie, als je er nog wat weet? Werkdagen werken tussen 8.00 en 17.00 en af en toe een avond, lijkt me ideaal….. je moet alleen wel wat kunnen! Morgen leg ik uit wat we er precies gaan doen.