Het is een ritje van een kwartier van de ijzige parkeerplaats van Nose2tail, waar we een plankje hebben gegeten en een zoete Sylvaner hebben gedronken, als we in een voormalige achterbuurt aankomen. 3 jaar geleden werd hier nog stevig gedealt, maar Christian Puglisi wilde na jaren sosuchef bij Noma voor zichzelf beginnen en de huur was hier het laagst. Likkie verf, Ikea lampjes, ruw hout en grijs steen en Relae* was geboren (later hoor ik dat ze dezelfde architect als Noma hebben). Jonge crew, keihard werken en vooral betaalbaar eten brengen, dat is het idee, en dat is heel goed gelukt.

We starten met een glaasje spumante van La Matta (I, 2012) en een amuse van gegrilde jonge mais. Doe maar gewoon! Het bestek zit in laatjes in de tafel, het (gefilterde) water wordt op tafel gezet, alles om kosten te besparen. We nemen het menu wat start met zilveruitjes gevuld met waterkers en karnemelk. Supersimpel, superlekker. 

We drinken een Conca de Barbera, Els Bassots (E, 2009) en gaan door met gepekelde koolrabi met kabeljauw en mierikswortel. Geen 19 verschillende ingrediënten, geen 15 handelingen, geen peperduur porselein, gewoon lekker eten. 

Door met salade van romeinse salade, de harten gegaard, de stelen gefermenteerd en de bladeren rauw, met gerookte amandelen, waarna nog een extra groentegerecht, uit het vegetarische menu, gestoomde Deense enoki met zeewier en bouillon. Het is allemaal superlekker!

 We stappen over op rood, een Mondeuse uit de Savoie, Champ Levat van Jean-Yves Péron (F, 2010) en gaan naar het vlees, zachtgegaard varken uit Hindsholm met rogge, boekweit en krokante kaantjes, in een fabelachtige varkens-kippenjus. 

Ik sla de blauwe kaas over, maar daar is de bediening het niet mee eens. Zachte Danish blue, Blå kornblomst, met groene kruiden, -21ºC diepgevroren en tot kruimels gedraaid in de Pacojet. 10 minuten laten ontdooien en je weet niet wat je meemaakt. Het dessert is granité van appel, puree van appel en gedroogde kantherel.

Ongevraagd krijgen we de rekening, de mannen vinden het mooi geweest, maar staan allen in het gelid als we de zaak verlaten. We drinken nog een afzakkertje aan de overkant bij zuster-zaak Manfeds&vin, en dan is het mooi geweest. Welkom in Kopenhagen, het nieuwe culinaire mekka!