Peter Luger is een plek waar ik al jaren naartoe wil. Een iconisch restaurant net over de brug in Brooklyn, home of the famous Peter Luger’s steaksauce, en potdomme nog een Michelinster ook. Het is er nooit van gekomen, altijd vol, altijd lastig, ik had een keer een onaardige mevrouw aan de telefoon, en on top of all, Cash only!

Het is gelukt! Op weg naar JFK (het vliegveld) gaan we lunchen bij Peter Luger, dan kunnen we in het vliegtuig meteen de luiken dicht doen en een paar uur slapen voordat real life weer begint. De Über brengt ons voor de deur en we betreden in volle bepakking de bar (denk aan 2 grote rolkoffers, 2 kleine en 2 hagelnieuwe duffel-bags, best veel). Er is geen garderobe, alleen wat haken aan de muur, dus er worden wat stapels stoelen opzij gezet en daar staat ons gepäck, midden in de zaak.

Laten we bij het begin beginnen, het restaurant is zo lelijk en zo sfeerloos, het is bijna niet te geloven. Houten tafels, lelijke stoelen, een soort Duits stuckwerk met balken tegen de muur en een houten vloer. We worden ergens neergezet, een ober, je hebt nog nooit zo’n boer gezien, brengt ons water en 2 menukaarten en dreunt op wat we eigenlijk zouden moeten bestellen en wat vooral niet, “if you want to eat fish you’ve come to the wrong place” als hij wijst naar de Dover sole op de kaart, hahaha. De wijnkaart is nog zo’n grap, 6 witte wijnen, 8 rode en een paar per glas, we gaan uit arren moede maar aan het bier.

Er komt superlekker brood, dat moet gezegd worden, en een sauceboat vol ‘our own Peter Luger’s steak house sauce’ (soort bbq-saus met veel mierikswortel) bij de plak ‘extra thick sliced’ bacon, die prima is.

Hoofdgerecht, daarom zitten we hier, is de “USDA Prime Beef, family selected, dry aged in our own aging box” en we gaan voor de Porterhouse for two, ofwel een stevige T-bone steak uit het midden, dus een goed stuk haas t.o.v. de entrecôte. Erbij bestellen we German fried potatoes, een soort Bratkartoffeln, en creamed spinach.

Het vlees is ontzettend goed, kan niet anders zeggen. Ik vind de verhouding niet die van een Porterhouse (veel entrecôte/weinig tournedos) maar de smaak is top en de saus is eigenlijk niet nodig. De garnituren vallen tegen, maar dat vlees oh oh oh…

Als we klaar zijn komt boer 2 de borden halen, gooit de sauceboat om op de vleesschaal, gooit daar het dek-servet op en neemt alles in 1 keer mee (scheelt lopen).

Omdat we buitenlanders zijn wordt ons niet gevraagd of we de botten willen meenemen, wat bij de overburen wel gebeurt. Bij Peter Luger hebben ze eigen plastic zakken waar de ober zo de inhoud van de schaal inschuift, je moet het zien om het te geloven…

Een belevenis, dat is het hier, maar wel een eenmalige. Buiten het vlees is de rest een klucht en heb ik het idee dat Ralph Inbar, god hebbe zijn ziel, ieder moment uit de keuken springt. Een Michelinster…, om je dood te lachen.

Peter Luger | 178 Broadway | Brooklyn