T’is vandaag de trouwdag (9 mei 1993), en we vieren het op weg naar huis in Dijon. We waren hier eerder bij Le Chapeau Rouge, we doen vandaag wat anders, we gaan naar Origine van de Japanner Tomofumi Uchimura. Hij is voormalig souschef van Maison Lameloise (⭐️⭐️⭐️), dus geen kleine jongen.

We slapen in het o-zo-leuke Mama Shelter hotel, naast de prachtige Cathedrale Sain-Bénigne de Dijon en terwijl de dames een rondje binnenstad shoppen pak ik nog een paar uurtjes Kerstbijbel en maak de klus af…

Origine ligt aan de Place Président Wilson (Woodrow Wilson was de 28^ste president van de USA) en we worden, als we eenmaal de pal voor deur geparkeerde koelwagen van Origine getrotseerd hebben, hartelijk ontvangen. We moeten naar boven, wat ik nooit leuk vind, maar het is daar of niet want het zit ramvol (gedurende de avond blijkt het boven prima te zijn).

Er komen wat kleine hapjes; een mini tartaartje van het Charolais-rund, met hazelnoot, een ‘puff’ met Epoisse, en een cromesquis met escargot die niet cromesquieert (een cromesquis is een gefrituurd hapjes wat, als je het doorbijt, in je mond uit elkaar spat. De cromesquis de foie gras van Marc Meneau was ooit de beroemdste) maar wel lekker is en we starten met een vélouté van tuinboon met forel met daarnaast een ‘award-winning’ brioche van gezouten bloem. Ik ben geen bakker en weet niet wat gezouten bloem anders is dan bloem met een schep zout erdoor, maar ze is waanzinnig.

1^ste gerecht is foie gras met witte asperge die prima is, niets meer dan dat, behalve dat de aandacht door de vele decoraties behoorlijk wordt afgeleid.

De ‘tuna & caviar’ is een beetje een raar ding, rauwe tonijn in een soort gefrituurd jasje van stokvis, niet verkeerd maar wat ik zeg, een beetje raar.

De char (trekzalm) als tussengerecht ruilen we in voor een vegetarisch tussengerecht, Cevenne-ui met doperwtjes, oude Comté en absinth, en ook dit is weer een raar ding. De ui is in zijn geheel gefrituurd maar had misschien wat beter voorgegaard moeten worden want is van binnen nog keihard.

Pièce is kalfsvlees met zwezerik, doperwten, wortel en Brillat Savarin. 2 keer achter elkaar doperwten en iets met kaas is wellicht wat veel maar dan moet je maar niet wisselen, eigen schuld. Wat wel opvalt is het formaat van het gerecht. Ieder stukje vlees (2) is exact 1 hap, het stukje zwezerik (dat met die pitjes) is een halve hap, het is echt bizar weinig. Wel lekker.

Het dessert is aardbeien met rabarber, witte chocolade en limoen, en omdat we hebben laten vallen dat het onze trouwdag is ligt er een mooie decoratie van iemand wiens moerstaal niet de Engelse is op het bord hahaha. Lief!

Het is allemaal lekker (behalve de ui) maar als je naar de foto’s kijkt valt op dat het allemaal ‘over-decorated’ is en dat hoeft helemaal niet. Besteed die tijd lekker aan nog meer smaak, of, in geval van het pièce, een extra stukje vlees.

Origine|10 Place Président Wilson|Dijon