Ik heb op mijn lazer gekregen. Van Ron. Omdat ik al 3 dagen niets gepost heb. Alsof ik hier de hele dag niets doe. Kom nou…

Ik ben in Kopenhagen voor MAD3, het gastronomisch symposium voor slechts 600 gasten in een circustent aan de haven, waarover later meer. Evenals vorig jaar ben ik hier met Robert, maar zijn Ron, Willem, Joris, Bobby en Edwin, de truffelkoning aangehaakt. En wij bij hun!

De avond vantevoren, zaterdagavond, hebben we een reservering bij Relae, waarover later ook meer, maar pas om 21.30. Als Harold H. dit hoort zegt hij dat we absoluut eerst naar Nose2tail moeten, het restaurant waar echt alles van het dier wordt gebruikt. Ron reserveert en om 18.00 vinden we ons onder 4 verschillende portretten van Elvis in het hart van Kopenhagen.

Welkom in Nose2tail the Diner, niet te verwarren met Nose2tail Madbodega, en langzamerhand komen we er achter dat we in de verkeerde zaak zitten…

We blijven, genieten van de pork crackle, gefrtuurde chip van varkenshuid, met baconmayonaise, uienringen, deviled eggs (gevulde eieren), chicken wings, drumsticks en chicken fingers. Allemaal prima!

De pulled pork sandwich is sappig, warm, smaakvol, maar heeft een beetje rare nasmaak, de frieten zijn top en zo ook de Comenge uit de Ribero del Duero (E, 2006).

We willen toch de “echte” zien, persen ons door de dronken Deense gothics (het is hier dit weekend Gaypride, vandaar), springen in een taxi en laten ons afzetten in een hoekje van het Meatpackersdistrict, nadat we al langs zeker 8 leuke restaurants zijn gereden.

Achter wat biertafels is een verscholen deur, daarachter een trap, en in een soort martelkelder staan tafels en stoelen en is de temperatuur door keuken, kaarsen en bezoekers opgelopen tot onaangename hoogte. We gaan terug naar boven, genieten op het terras an zo’n eerder genoemde biertafel van de frisse lucht, de mierzoete Sylvaner, “je weet wel, wat de boeren zelf drinken” en een plankje Deense charcuterie. Niets aan blij dat we eerst in de Diner waren.

We gaan de taxi weer in, op naar Relae!