Toch wel toch niet, misschien wel de laatste keer (hoe zit dat nu, gaan ze echt dicht), groente was destijds wel erg goed, okay… we gaan nog één keer naar Noma!

De pre-booking loopt meteen al mis, de ‘pre-booking waarschuwing’ wordt naar een verkeerd mailadres gestuurd, maar uiteindelijk komt 3 maanden later, hartje zomer, alles goed. We gaan met Ferry en Nicoline, die er speciaal voor uit Zuid-Spanje komen, en moeten om 17:00 aandienen. Best vroeg maar als je het weet…  De ontvangst is superleuk en hartelijk, as always. De Nederlandse equipe staat ons op te wachten, om de hoek staat de rest van het team en we gaan snel beginnen. Niemand aan tafel drinkt alcohol dus 3 gaan er aan het sap-arrangement en ikzelf aan het water (halverwege houdt Ferry het niet meer en neemt toch een paar glazen wijn hahaha). Om de boel leesbaar te houden ga ik niet te diep op elk gerecht in, en vertel eigenlijk alleen wat ik ervan vind.

Het eerste gerecht is meteen een klapper, ‘mushroom sashimi’, het binnenste van de koningsoesterzwam, platgelegd en ingesneden als ware het de tube van de calamares, met amandelmelk. Waanzinnig.

Hip rose en koekje van krokante miso met gele biet, geweldig.

Gebarbecued daslook-blad met koji (koji, rijstschimmel, basis voor sake), bizar goed! Spiesje met 10 x geblancheerd dennenappeltje (leuk maar de smaak blijft zomaar een uur hangen).

Bloemensoep uit eigen tuin, met een vleugje rozen. Super, en niet alleen in de presentatie.

Deense doperwten in een bakje van gelei met een bodem van paneer (paneer is een Indiase kaas), heerlijk.

De zomertomaten  op ijs zijn okay, de aubergine van de BBQ met ‘mountain peper’, weer geweldig maar weinig fotogeniek!.

Gierst met jonge knoflook en marigold (Afrikaantjes), lekker.

Nordic yuba met groentjes van het strand (yuba is ‘melkvel’ van tofu), tja… (en je ziet alleen dat witte vlies, no picture)

De tempura van kwartelei met chili heeft een klein bittertje wat gelukkig snel wegtrekt.

De groene rijst met groene tofu is leuk, de crudité’s van de dag (hier staan zomaar 10 man tegelijk aan te snijden en te preppen, voor 85 couverts), zijn bizar goed.

Het laatste hartige gerecht is koningsoesterzwam, nu het buitenste deel, gegrild en met truffel (uit Australië), wauw!

Er komen besjes met room met lievevrouwenbedstro. De vruchten lopen tegen het einde van het seizoen, de bramen zijn wat ingedroogd en daardoor super, de crème is hemels.

Onigiri (soort melkkoekje) met een flinke dot schimmel erop en ‘vruchtenleer’ van besjes, niet voor iedereen, wel voor mij.

De laatste, bloem van Mexicaanse chocolade met magnolia-bloesem en saffraan-karamel, super!

We zijn om 20:30 klaar en skippen koffie en thee, waarom al die mooie smaken wegduwen met warme bittere dranken? Mees, de Nederlandse head-sommelier, neemt ons mee on tour en dat blijft altijd indrukwekkend. En passant vraagt ze wat ik van het eten vond en ik ben eerlijk; ik vond het meer eten, meer een diner, dan de vorige keer (forrest & game) waarbij ik toen af en toe het gevoel had in een laboratorium te zitten. Nu was het echt eten, we hebben vlees en vis niet gemist, èn een super-gezellige avond gehad (dat kan ook zijn omdat de focus anders is door geen alcohol).

Ik check of ik nog niet ben overgeschilderd in de eeuwelingengalerij (bevriende chefs en oud-medewerkers) en lopen uiteindelijk langs keuken 5 waar de hele crew, including the head-chef (da’s die met het knotje), nog even lekker een paar honderd kilo pruimen door de handen laten gaan Voor het volgende seizoen, will keep you posted!