Waar ik, en met mij velen, zo bang voor waren, is niet gebeurd!

Joop Braakhekke heeft het stokje overgedragen aan Erwin Walthaus en er is helemaal niets veranderd, althans niet voor de gast. De tent is nog even swingend, draait dagelijks nog “volle” bak en ze blijven heerlijk eten serveren.

De pizza tonijn is een klassieker, en zo ook de blanquette de veau, en niet alleen omdat hij naar mij is vernoemd…

Ze doen die blanquette nu ook vanaf de carvery (de verzilverde foodtrolley die altijd zo enorm in de weg staat, hoewel hij de plek en het geluid van de piano mooi opvult…), maar deze is net even wat anders, meer zachtgegaarde kalfsnek met een mooie jus en perfecte zuurkool. Om mij toch tegemoet te komen werd daar afgelopen vrijdag à la minute nog even de blanke kalfsroomsaus uit de kidde bij gemaakt, zonder erom te vragen. Dat is nu gastheerschap!

Ondertussen zitten we onder de Arabische zon (Oman) en zegt mijn dochter net out of the blue:” he pap, best lekker gegeten vrijdag bij de Garage, lekker sappig kippetje”. Het laatste slaat natuurlijk niet op maître Erwin, mocht hij willen, maar op de boerderijkip van de rottisoire…