Het logische vervolg op “het kan verkeren 2”, ofwel wat gaat Julius doen?

Dezelfde avond, ik sta te koken, gaat de telefoon weer eens, onbekend 06-nummer, als ik net de papardelle in het water heb gegooid. De brede slierten mogen maar 2 minuten in het kokende water, niets smeriger dan overcooked pasta, en helemaal als ik voor het eerst van mijn leven carbonara maak voor een kritisch publiek (m’n kinderen en een vriendinnetje van hun). Enfin, het is de aardige mevrouw van RTL weer, die zo’n goed gevoel had over ons gesprek dat ze niet tot maandag wilde wachten. “We willen graag dat jij de co-host wordt van Topchef” zijn de exacte woorden, “denk daar nog maar eens even over na”. Ik vertel haar dat ik dat al de hele dag heb gedaan, me heb laten adviseren, maar vooral afga op mijn onderbuikgevoel. Ik doe het!!

De rest van de avond staat in het teken van sms-en (Kranenborg, in opname, maar helemaal blij), bellen (m’n moeder, ook helemaal blij want stiekem toch al een tijdje bezorgd), lekkere witte wijn (Finca la Colina, verdejo uit de Rueda, E, 2009) en een super-sigaar (Montecristo Edmundo). Met een big smile om de lippen slaap ik in, wie had dat gedacht, Juultje naast de Master op de pit. Top!