Jaaaa…., ben ik weer. We zitten er weer klaar voor, maar niet voordat er een parade van hotelschoolstudenten de zaal betreedt met allemaal een fles Toques & Clochers Autan 2007 in de hand, want daar gaat het immers om. Hierbij krokante cannelloni, of zijn het nu cannoli…., gevuld met ricotta en buffelmozzarella en een tomatensaus. Kreeg je bij ieder amuse-tartaartje nog een bakje met een witte pil die na overschenken met heet water uitvouwt als een servet, nu moet je je tomatenhanden afvegen aan je servet, want de chef dirigeert immers via de menukaart dat dit gerecht beslist met de handen gegeten moet worden (waar ‘ie gelijk in heeft).

We gaan door met een glaasje rood, Terroir de Vigne et de Truffe, en met geroosterd speenvarken met groene kool, mosterd en poeder van koffie. De menukaart zegt dat we het varken flink door de mosterd moeten halen, wat kan want er ligt een enorme plens op het bord. Het spek, want dat mag je best zeggen gezien het vetpercentage, is mooi op smaak en vooral prachtig krokant, de mosterd is gewoon teveel. Dessertamuse, laten we het zo maar noemen, is een low-calorie appeltaart, een stukje appel in een potje met wat kaneel, waarbij Première Bulle Premium AOC Crémant de Limoux. We sluiten af met een ovale tompouce met crème van olijfolie, saffraan en ijs van zoethout, wat eigenlijk pas lekker is als je alles heel goed met elkaar vermengt (ivm het risico op een heftige saffraan-jodiumsmaak), waarna het langverwachte dansen kan beginnen. Vanavond is het officiële einde van het carnaval, althans in deze streek, en dat wordt gevierd door elkaar met zwart witte stukken plastic electriciteitspijp te lijf te gaan. Terwijl het dweilorkest omringd door een tiental Pierrot’s door de zaal trekt, proberen wij de ellende van een weekend chardonnay drinken en te weinig slaap van ons af te meppen, wat lukt. Als de lokale Gerard Joling zijn 5de achtereenvolgende Sinatra-hit inzet vindt ik het mooi geweest en stap ik met wat kompanen in de bus. Carcassonne ligt op één oor, heel gek op zondagavond om 2.15…., en dat doe ik ook, na een laatste gin-tonic met nieuwe vriend Lou.