Vlakbij ons vakantieadres, 5 kilometer het land in, ligt een oud klooster dat is omgebouwd tot een werkelijk prachtig hotel. Op aanraden van vriend Quim, die altijd goede tips heeft, reserveer ik een tafeltje online, en wordt keurig in het Nederlands beantwoord dat we meer dan welkom zijn (ik hoor later dat de eigenares Nederlands is).

We parkeren onder de olijvenbomen, lopen een stukje naar boven en via de prachtige receptie, door de lounge, door het restaurant naar het terras. Het is 20.30, we zijn de 4^de tafel, en de 3 man bediening (maitre en 2 dames) lopen zich de benen uit het lijf, maar voornamelijk met lege handen. De zaak is 2 maanden open en dat is duidelijk… We krijgen een fles water, de menukaarten en na 20 minuten de mojito’s en wat edamame bonen. Een half uur later worden de bestellingen opgenomen en krijgen we weer 15 minuten later de wijn, je hoort het al, het duurt uren!

Ik start met de salmorejo de tomate con gamba roja, een op gazpacho lijkende tomatensoep met stukjes gamba, werkelijk hemels. De vrouw heeft ravioli van gamba’s met cepes, het lijkt mij in eerste instantie niks maar het is super en naar eigen zeggen droomt ze er nu, 2 weken later, nog van. De kids gaan voor de Jamon de Bellota D.O. Guijuelo, acompanado con pan de cristal y tomate, de bekende superham met geroosterd brood ingesmeerd met tomaat, maar dan in wel zo’n mega-portie dat de helft van de hoofdgerechten teruggaat.

Pièce, ik heb niet zo’n enorme honger, is voor mij wederom een voorgerecht, salade met kreeft, tapiocaparels, sofrito en kleine cressjes. Helemaal lekker, de crème misschien iets te hoog op saffraan-smaak.

De bediening heeft het nog steeds niet onder de controle, maar de keuken gelukkig wel, dus het tempo tussen de gangen is okay. Koffie duurt weer uren, alsmede de rekening.

Resumerend, een werkelijk prachtige locatie met echt uitstekend eten, superlekker, maar de bediening laat zoveel steken vallen en het duurt zo ontiegelijk lang… Kinderziektes, laten we het daar maar op houden, ik ga namelijk wel zeker terug, misschien zelfs wel voor een tukje…

www.hotelmaslazuli.es