We moeten in Utrecht zijn want onze zoon komt na een paar weken sneeuw weer terug naar huis en kan met iemand meerijden. Tot Utrecht, ETA 21.00 uur. Het schaap is weer eens door zijn enkel gegaan dus zijn moeder, mijn vrouw, biedt aan hem in de Domstad op te halen, prima! Laten we van de nood een deugd maken en vantevoren even eten in Utrecht. Partner Douwe woont in Utrecht en beveelt ons Madeleine aan, waar de lieve mevrouw aan de telefoon op zaterdagmiddag zegt dat er, even kijken…, even puzzelen…, nog een plekje is.

Madeleine ligt aan, of op, Wed, een zijstraatje van een pleintje aan de Oude Gracht, een plek, dat pleintje, waar je je in het buitenland voelt, zo leuk. Als je je op de stoep omdraait zie je de punt van de Dom, naast Madeleine een visrestaurant wat goed vol zit (van dezelfde eigenaars) en schuin aan de overkant een kroeg waar ze met de benen buiten hangen, het is allemaal leuk. Zo ook Madeleine, waar we na een lange kruip-door-sluip-door langs tafels, mensen, en een bar, geplaatst worden aan een klein rond tafeltje tegen de WC aan. Ik kijk recht in de keuken, maar ook recht tegen een houten wand, en de vrouw zit bijna bij een haar onbekende buurman op schoot. We zeggen niets, maar dat doet Mette wel, en binnen een minuut zitten we aan een andere tafel. Jammer dat ik nu het uitzicht mis op de piepkleine keuken, maar wel een stuk comfotabeler.

We drinken een lekker glas wijn, oak barrel chardonnay Domaine Galetis (F, 2015) van de broertjes de Bruijn, en krijgen de kaart “of zal de chef u verrassen met een aantal kleine gerechtjes”. Hoe het mogelijk is in de overvolle zaak en vanuit dat piep-keukentje is me een wonder, maar na een waslijst met uitzonderingen (lastige vrouw, nog lastiger dochter) gaat maître Pim naar de keuken en komt het goed.

En het komt goed, ik noem;

• lekker brood met navenante dip (de bediening doet er ‘s nachts een moord voor horen we).
• gesneden worst met een venkelsoepje
• terrine van eend met eendenlever, peer en roodlof
• ravioli met biet (en speciaal zonder vis voor ons)
• gefrituurd ei met schorseneren en morillessaus (hier gaan ze de fout in, ik zei nog zo “geen paddenstoelen” want daar houdt de dochter niet van, nou, het ging erin als koek!!)
• rogvleugel (kwartel voor de dochter, want geen vis)
• de beroemde Madeleine slakken, met room en gerookte amandelen
• kalfswang met kleine witte boontjes
• fromage, waaronder Olde Remeker
• Madeleines (hier laten ze een steek vallen)
• frambozencheesecake (maar dat wordt hier weer goedgemaakt)
• … en natuurlijk een lopend chocoladetaartje

Het is geweldig, superlekker, oergezellig, waanzinnige bediening van o.a. de eerder genoemde Pim, Mette en hun collega’s, wat een topavond!

Je hebt wel eens dat alles klopt, en dat begint al als je aan komt lopen, het klopt gewoon allemaal, van ontvangst tot vaarwel, en zelfs de plee is leuk!

Dank chef Rik en team, dank wijninkoper voor de keuze voor de Meursault Meix Chavaux van Sophie Bohrmann, dank, dank, dank, topavond!