Mijn laatste post over het heerlijke Verre Osten waar ik onderlaatst was. I love it…
Op de middag voor vertrek neem ik de tram naar Little Bao, zeg maar de uitvinders van de gestoomde broodjes met lekkere toppings. De zaak is in 2013 opgericht door de in Canada geboren Chinese female chef May Chow, ondertussen een lokale tv-personality en heeft in de afgelopen 10 jaar een soort cult-status gekregen, waarvan ik vermoed dat die, gezien de rustige lunch, tanende is.
Ze zijn verhuisd, maar de nauwe pijpenla kent dezelfde set up als voorheen, krappe krukjes aan de bar waar je 3 man op 2 vierkante meter bezig ziet aan de bestellingen. De 2 koks komen eigenlijk niet van hun laats, de bartender laveert er een beetje moeizaam tussendoor, en een 4de man staat aan de buitenkant van het barmeubel de reserveringen (voor 5 gasten) in de gaten te houden.
Ik start met kip in een soort van krokante tempura met paprikapoeder en zuur. Ik mis een vetdipje maar de chilisaus (op eigen label, ik neem na afloop 2 flessen mee) maakt veel goed.
Het is een mega-portie, zeker in combinatie met de spruitjes, die ik móét proeven, waar weinig mee is gedaan zodat ze licht naar zweetsokken smaken.
De bao is good as ever, alleen zie ik na bestelling dat ze ook char sui hebben en da’s jammer want dat heeft zeker meer smaak dan de flauwe stukken spek die ik nu eet. Als ik nog wat verder annalyseer vind ik het broodje eigenlijk ook te droog. Een beetje klef vind ik altijd mooi bij een bun, en die minuut het binnenkantje op de bakplaat leggen doet de zaak geen goed.
De kleine gefrituurde bao met vanille-ijs en zoute karamel is top alleen denk ik dat ze hier hetzelfde probleem hebben als wij destijds in Happyhappyjoyjoy, ijs verpakt als een een worst (een soort rol) is altijd van de goedkoopste kwaliteit, waarvan acte
Little Bao| 1-3 Shin Hing Street|Central| 🇭🇰