We hebben nu 2 keer in de Librije gedraaid met TopChef en ik heb er echt in geen jaren gegeten, dat moet NU gebeuren. Ik ben een week op dieet, heb ook een week geen druppel gedronken, tijd voor verwennerij…. Eerst nog even een klusje voorbereiden, keukeninspectie in Kasteel Coevorden, waar ik over een paar dagen een kookclinic geef voor het goede doel (de KIDS-huizen in Vietnam). Keuken en locatie zijn top, alsmede de chef Joshua, zowaar een oud-leerling van Jonnie, toeval bestaat niet. Om kwart over 12 crossen we terug naar Zwolle en om 1 uur worden we welkom geheten door 2 vrolijke mannen in rok, de butlers van Librije’s hotel. Alles wordt ons direct uit handen genomen, de wild stinkende auto van de vrouw, want honden en paarden, wordt weggereden (de volgende ochtend ruiken we gebruik van minimaal 500 ml reukwater) en voordat we het weten zitten we aan de zijkant van het hotel op een “plaatsje” aan het aperitief, water met bubbels…
We starten met de amuses, jonge paksoi met mango en sesamyoghurt, krokante varkenshuid met ʻBabi Pangangʼ, de niet uit te bannen lolly van eend en eendenlever, krokante kaas met Zwolse mosterd en een broodje bapao met paling en jasmijn. De toon is gezet, dit wordt genieten, oude gerechten van de Librije gemixed met nieuwe invloeden.
De lunch is binnen, ik zit 30 cm naast de plek waar we altijd beoordelen, maar van de “grimmige strenge” sfeer van TopChef is geen sprake, iedereen is relaxed en het loopt als een trein. Aan tafel starten we met tartaar van rund met “Raalter” asperge en vogelmuur, mooie dobbelstenen rund, perfect op smaak èn temperatuur, met daarbij een pinot noir van Snowmountain ( Zuid-Afrika, 2009), het vlees (het mijne) is zwak! Volgende gerecht is langoustine met lavendel mayonaise, quinoa en dressing van appel en venkel en een Kus van Thérèse, en dan bedoel ik een cabernet blanc (NL, 2009). Genieten, alleen is het lastige van zo’n lunch dat ik zo veel mogelijk verschillende dingen wil proeven maar dat daarom de portionering natuurlijk is aangepast. Diep in mijn hart wil ik natuurlijk meer van ieder gerecht, maar het verstand overwint. Door met mul met couscous, schaal en schelpdiertjes, kokos en citroengras en een bodempje sylvaner van Weingut am Stein, (Franken, D, 2009). Het tempo zit er in, goddank, want we moeten nog zoveel doen vanmiddag, Zwolle ontdekken, klant van Rice bezoeken, suite ontdekken….. Door maar weer met rog met bloemkool, zandhaaibuik, kappertjes en beurre noisette met een drupje Saint-Veran Cuvee Plaisir (F, 2009), waarna 7 weken droog gerijpt ribstuk van Overijsselse melkkoe met knolselderij en jus van morilles en een laatste bodempje Brecciarolo, montepulciano-sangiovese(I). Klaar voor de stad, niet te zwaar geluncht, misschien 2 glazen wijn gedronken (qua inhoud) en fris voor vanavond….
