Jan de Wit ken ik een jaar of 30, de eerste keer dat ik hem ontmoette was hij nog chef bij de Lokeend in Vinkeveen, en later zag ik hem vaak in De Trechter. Op zondag gingen we regelmatig samen het land in om ergens te eten, vaak kwamen we teleurgesteld terug. Na zijn periode in De Nederlanden** trok hij zich terug in Frankrijk, om na een periode van bezinning weer van zich te laten horen in de 2de Jan Steenstraat. Le Restaurant, 26 stoelen, vanavond zijn er 21 bezet, een beetje “hard to get in”, maar da’s een kwestie van geduld…..

We starten de avond met een glaasje champagne van Fourny & Fils, een prachtige blanc de blancs, in een nog prachtiger porseleinen bekertje met 24 karaats goud. Er staan flinterdunne chips van room, bieslook en aardappel, en er komen wafeltjes met geconfijte pruimen, kleine koekjes van Parmezaanse kaas, en een oublie van rode biet met tartaar, avocado, haringkuit en mierikswortel. We stappen over op een  witte Spanjaard van Eduardo Peña, met o.a. Albariño (E, 2009), en er komt nog een macaron met wakamé,  waarna een luchtige mousse van uien met confiture van rode biet, Gruyère en croûtons.

Eerste gerechtje is een taartje van langoustines met Gillardeau oester, groene paprika, komkommer en groene asperges, met een saus van foie gras. Er komt een klein kopje thee bij, Pur Er vintage 1992, en we genieten. Door met in limoen gemarineerde coquille met radijs, rettich, nori en vinaigrette van knolselderij, ook helemaal top, waarna zeeduivel uit de oven met bloemkool-crème en –couscous,

Oosterschelde kreeft, wat pancetta, zeewier en ‘beurre de homard’. We zijn ondertussen qua wijn overgestapt op een witte Rioja, Murua (E, 2007) en het is echt allemaal ongeooflijk goed. Mooi op smaak, niets overheerst, geweldige presentatie, geen gelletjes, mousses, gerommel, echt te gek lekker!

Door met gebraden schouderstuk van het Iberico varken (24 uur gegaard op 62ºC) met pulpo, bulgur, pompoen, abrikozen, amandel en jus van ras el hanout, waarbij een glas rood, Temio di Giano (I, 2008). We eten nog een beetje kaas, waarna Jan aankomt met de krachtpatser Roter Veltliner, Beerenausle van Setzer, het laatste jaar, want daarna hebben ze nooit meer pourriture noble (edele rotting van de druiven) gehad (Oostenrijk, 2007). De desserts is hier, eigenlijk net als de rest, een waar feest, kersen met een parfait van pistache en koffie, met flan van muscovado suiker; aardbeien met geconfijte rode paprika en sabayon van witbier; en plooibare èn brosse chocolade, met chocoladecrème met sap van passievruchten, en kokos

roomijs. We drinken nog een kopje vintage jasmijnthee en kijkken naar lekker zoets. Ben morgen vast een kilo aangekomen (Nee hoor, volgende dag 3 ons aangekomen na 2 dagen eten en drinken bij Noma en Le Restaurant)

Oh ja….., heel eerlijk….? Heb bij Jan lekkerder gegeten dan bij Noma…!!