Wat moet je doen na een lunch bij Etxebarri?

We staan om half 7 buiten, half 8 zijn we terug in het hotel, dus ik weet dat m’n vrienden om half 10 weer honger en dorst krijgen. We zijn al 2 avonden in Casa Ganderias gestruikeld over tapas, pintxos en chuletas dus tijd voor wat anders. Kokotxa* heeft een moderne keuken volgens het bandenmerk, en is een lichte, heldere besheiden zaak 100 meter van het genoemde Ganderias (dus we kunnen altijd nog vluchten)

De bediening komt wat traag op gang en de amuse geeft nog niet veel hoop, een mini-donut met aioli en mini-garnaal, maar het 1ste gerechtje, tartaar van ombervis met appel, komkommer en sorbet van selderij is ontzettend lekker.

Er volgt een “Carabinero”, een grote rode Palamós garnaal, met rijst, bietjes en zeewier, waarvan de helft van de mannen zich afvraagt wat de bieten en rijst daar doen, en de andere helft dat wel lekker vind.

De kimchee met crunchy softshell krab en kokos is een superlekker gerecht, net zoals de zeebaars met Iberico bacon, crème van gepickelde witte bonen (waanzinnige cuisson).

De Bresse duif met French toast van mais en zwarte sesam is prima, de Mas la Plana van Torres (E, 2010) geweldig, maar komt als we de laatste hap naar binnen brengen (dat is echt wel een beetje gek in Spanje, niet alleen hier, dat af en toe het tempo van serveren enorm versneld wordt gedurende 3 gangen en dan weer ineens stopt).

De mandarijn, olijf en thijm combinatie is saai hoewel het ijs lekker is, en de rode vruchten met chocolade ganache, appelcustard en gerookte whiskey in orde hoewel de spons weinig smaak heeft.

Resumerend een prima afsluting van de dag en zeker een tip als je even genoeg hebt van pintxos of top-gastronomie.