Maar ik had ook Super, Wild Feest, Warme Deken of Ik Ga In Terheijde Aan Zee Wonen boven dit stukje kunnen zetten. Anyway, na de Hocras, uit hockeyen in Amersfoort (8-2 gewonnen, Max 1 keer gescoord), props halen in de Kringloopwinkel (studentenboek maandag) en moederdagkado’s halen in ’t dorp, reizen we om 3 uur af naar Monster. Ik drop Isabel, Okky en een vriendinnetje bij dè Westernmanege van Nederland en ga met Max naar de Uithof. Karten vindt hij bij nader inzien niet zo cool, de klimmuur biedt hem een grotere uitdaging, waarna hij ruim 2 uur onvermoeibaar in de touwen hangt en als een aap regelmatig op 17 meter in de lucht aan een paar brokjes hangt.

We halen de meiden weer op, die hebben 2 uur heerlijk over het strand geracet, en reizen voor de 2de maal deze week af naar Terheijde aan Zee, Elzenduin beach. De mannen van Ad Bibendum (waanzinnige wijnhandelaren uit België) zijn er al met hun familie, 200 kilometer gereden om een doopdiner op het strand te hebben, en ik maar zeuren over die 94 kilometer! We gaan aan tafel en in no time zet Marco een fles Naiades uit de Rueda voor ons neer (E, 2004, 100% verdejo). We beginnen met een amuse van lauwe ansjovis met tomaat en kruidnagel, holy meck, we zijn begonnen!
Het eerste gerechtje is een brunoise van bawykov zalm (www.bawykovzalm.nl) met tartaar van rauwe asperges en aspergeschuim. Hierna een beetje kreeft met Marokkaanse kruiden, knolselderij, gelei van rode kool, avocado, jonge tuinbonen en knoflookbloemetjes, met erbij een Dönnhoff riesling trocken van Hermannnshöhle (D, 2004, uit Oberhauzen of all places), helemaal top. We gaan door met een stukje gebakken tonijn met gemarineerd zeewier, een wolk van saké en dashi vingers (schilfers gedroogde bonito die in de wind heen en weer waaien) en daarbij een slok Müller-Catoir riesling trocken (D, 2004), wederom een prachtige combinatie. Het volgende gerecht is Schots gedoken coquilles, met Colombo spices (soort currypoeder uit sri Lanka), fèta, groene appel en gecarameliseerde pijnboompitten. Even denk ik dat Marco me in de zeik neemt, fèta, maar het is een bizar lekkere combinatie. Overigens doet de Weißer burgunder van Karl H. Johner uit Baden het er erg goed bij (D, 2003, t’is een heel Duits avondje). Tussendoor nog even een slokje Grüner Veltliner Smaragd van de freie Weingartnerwachau (A, 1996!!) en we stevenen alweer een beetje naar het einde. Zeeduivel met crème van bloemkool, beurre noisette, verse raapstelen en zout van cecinaham, onwijs…. zeker met de Duijn spätburgunder Baden SD (D, 2001). We kunnen eigenlijk niet echt meer, maar de piña colada van kokosschuim, kokosijs en ananassiroop glijdt er nog lachend in, samen met de Glaymond shiraz ” the distance” uit de Barossa valley (AU, 2003, 15,9%!!) Marco komt nog even met wat aardbeien met Pedro Ximenez, Parmezaanse kaas en ijs van yoghurt en basilicum, oeps en de keuken was al begonnen aan de warme Valrhona chocolade met sorbet van clementines en chocoladekorrels, en “hey juul…. je moet nog even deze Quinta do Crasto, (tourigo nacional) uit de Douro proeven (P, 2001), het mooiste wat Portugal maakt, slechts 10 flessen op de Nederlandse markt, 96 punten van Parker……” 11 uur lichten we het anker, Max heeft een windscherm gescoord, zodat Isabel in een soort rare hoek achter het stuur zit, 12 uur in bed.
Nog even over marco Westmaas, wat een geweldenaar, een soort bevlogen bizarre gek, maar niet alleen een aardig type, maar ook de ultieme combintie man, wijn-spijs….Elzenduin beach, even bellen vantevoren!!