Ik moet nog weleens de vraag beantwoorden hoe ik in dit prachtig mooie vak ben gerold en dan zeg ik altijd: ” Het is allemaal de schuld van Henk Tuin!”
In 1978, ik was 15 en zat op kostschool, was ik in de Paasvakantie 2 weken thuis. Vlak ervoor belt Ton Fagel, destijds eigenaar van Bistro Klein Paardenburg in my hometown Ouderkerk, met mijn moeder of ik misschien 2 weken de zieke afwasser (Omar, die met mijn zuster wilde trouwen toen ze 11 was) zou kunnen vervangen. Mijn moeder zei direct ja, Ton sputterde nog wat tegen “moet je dat niet even aan Julius vragen”, maar mijn moeder zei dat ik kon, wat zo was!
De eerste dag was natuurlijk een hel, ik had geen idee, één grote klerezooi waarbij ik me ook nog 2 keer sneed, bloed all over the place… De 2de dag snapte ik het en vond ik het zelfs leuk, en de 3de dag…, was Omar beter! Mijn ouders waren, al dan niet met ons, vaste gasten in de Bistro, dus Ton kon mij moeilijk naar huis sturen. “Ga jij dan maar de koude keuken in…” en zo stond ik ineens onder de vleugels van chef Henk Tuin salades en andere koude dingen te maken, te cool voor woorden. Zo is het dus gekomen, het zaadje is geplant door Henk (ik mocht later Henk zeggen).
Toen Henk voor zichzelf begon in Aujourd’hui (Cornelis Kruzemanstraat) was ik er vrijwel direct bij maar nu als gast, die wel Henk’s eitje wilde, maar zonder truffel! Chef Ron (Blaauw) was niet blij met me, maar ik wel met hun want ze kookten mijn keuken, lekker klassiek. La Ciboulette was zijn andere zaak, in Fort Kwadijk, uiterst onhandig in een bunker, maar ook wel weer een coole plek. En lekker!
Ik denk met liefde terug aan de paar keer dat we in de laatste decennia samen gekookt hebben. De voorbereidingen voor het grote Bocuse-diner in de Kauwgomballenfabriek (“hou die grote pannen maar, ga ik toch niets meer mee doen…”) en met Kraan, Alain en Constant Fonk achter de Patton-grill bij het Bosch op een van Ferry’s unieke sound-feestjes.
Henk is zondagochtend overleden en ik weet er zomaar een paar die hem echt gaan missen (daar ben ik er een van).
Prachtige woorden Julius
Wij kunnen het nog niet bevatten, Greg is ontroostbaar.
Zoveel mooie herinneringen.
We gaan hem missen.
Beste Julius,
Wat een triest bericht had laatst nog contact met hem via messenger, ik had in mijn archief een recensie van Aujourdhui die ik hem toen had opgestuurd.
Ik heb jaren in de toptijd van Ton Fagel en hem met hun samengewerkt als vaste vleesleverancier later ook nog Franse import producten via hem laten binnenkomen ben de naam van dat bedrijf vergeten ik weet nog wel dat er onder andere veel Maigret de Canard bij was dat zij voor mij uit Frankrijk lieten binnenkomen.
En niet vergeten het Gascogne vlees dat ik toen met hem en natuurlijk Ton op de kaart zette via een lunch met Thomas Lepeltak van de Telegraaf.
Ja hij was een echte topper en aimabele persoon.
Hij word gemist!
Sterkte voor zijn familie.
Hij is mij altijd dierbaar geweest, zeer vaak met hem gegolfd op onze geliefde Amstedam old course. Kortgeleden nog samen aan een wedstrijd meegedaan.
Ik zal zijn humor missen en zijn passie voor eten
Hij is mij altijd dierbaar geweest, zeer vaak met hem gegolfd op onze geliefde Amstedam old course. Kortgeleden nog samen aan een wedstrijd meegedaan.
Ik zal zijn humor missen en zijn passie voor eten