Jaaa….., lekker eten bij de gebroeders Hartering in de Peperstraat in Amsterdam. Niet een heel groot restaurant, zeer persoonlijke bediening, één menu van 6 gangen uit te breiden naar 9 (op donderdag, vrijdag en zaterdag, door de week doen ze het iets rustiger aan, 4/7) en helemaal te gek lekker. Eten zoals eten hoort te smaken, we gaan beginnen!!
We nemen eerst maar eens een glaasje, de voortreffelijke Quincy, Domaine Croterau van Pierre Ragon wordt hier, evenals in Rijsel, ook verkocht, met daarbij gefrituurde ansjovisgraatjes met zout en togarashi (Japanse pepermix) en wat gegrilde paprika. Supersimpel, maar meteen ook superlekker.
Eerste gerechtje bestaat uit 2 soorten witte tonijn (Albacore buik en rug) met ponzu en komkommer, waarna gezouten kabeljauw met postelein en prei-as-olie. Geen opsmuk, niet moeilijk, bordje in het midden en gewoon pikken. De pulled pork van varkenswang met 3 soorten biet en koriander is meesterlijk, ik doe er zelf nog wat zout bij, en de gegrilde octopus met kruidenolie is ook top, zolang je zorgt dat de octopus niet meer dan vinger-dik is.
We gaan over op rood, Morgon “Côte du Py” van Jean Foillard (F, 2011) terwijl onze chauffeur arriveert (dochter Okky komt van haar eerste echte horeca-werk, ingeroosterd van 17 tot 23 mag ze om 20.15 bij gebrek aan gasten naar huis…). Moedig gaat zij ook aan het kalfshart met cantherellen en snijbiet, maar dat is nog een tikkie te wild. Niet voor ons, waarna varkensschouder met boterboontjes en snijboontjes en superkrokante kaantjes.
Het zit erop voor vanavond, maar tot mijn verbazing roept vriend Robert L. ineens dat we niet naar huis kunnen zonder het ribstuk van Fleckvieh met rozemarijn, citroen en merg geproefd te hebben (maatje 36, het is niet eerlijk…). Wat moet dat moet, maar daarna laten we toch echt alle kazen, crème brulée’s, macadamianoten en ander lekkers voor wat het is. Een drankje onderweg bij vriend Gijs in Elkaar, en de chauffeur (V) brengt ons veilig thuis. Topavond, maar dat was wel duidelijk denk ik!
(www.gebr-hartering.nl)
