Dit wordt een beetje en raar verhaal, niet in de laatste plaats omdat de terugreis van Jàvea naar Bussum wat tegenviel. Let me explain…
Als je vroeger een hotel met een Michelinster (voor het restaurant) boekte in Frankrijk kon je er zeker van zijn dat je in ieder geval goed at. Het slapen kon nog wel eens tegenvallen, bij Marc Menau, destijds ⭐⭐⭐hadden we een shitkamer, bloedheet en met een veel te klein èn krakend bed, en dat was in die tijd, 30 jaar geleden, niet uniek. Het eten in die tijd was meestal wel erg goed, ook bij minderen dan die Marc (ik denk nog wel eens terug aan zijn cromesquis de foie gras, dat in je mond ontploffende blokje warme foie…).
Het is nu allemaal anders. De sterrenzaken met hotels hebben allemaal lekkere bedden, vaak wel kleine kamers, maar het is dik in orde, wat ook wel mag voor de vaak forse prijs. De restaurants zijn in prijs zeker mee de berg opgegaan, maar niet in kwaliteit. Het à la carte-gebeuren is eigenlijk helemaal verdwenen, er zijn nu louter menu’s, vaak van 3, 4 of 5 gangen, waar je de gangen ook los van kunt bestellen. Let wel, het 5 gangen menu is dan vaak het 3-gangen menu aangevuld met 2 extra gerechtjes waarvan het liefste een 2dedessert want lekker makkelijk. Als je niet van wild houdt en ook niet zo vissig bent ingesteld eindig je vaak in de vegetarische hoek, wat zomaar kan betekenen dat je het vlees- of vis-gerecht krijgt maar dan zonder vlees of vis, waarvan acte.
Ik was jaren geleden met m’n moeder, na een verloren weddenschap om ons beider gewicht, bij Les Frères Ibarboure maar ik herken niets meer. We hebben een lekkere ruime kamer en moeten voor het diner een stukje door de regen naar boven klimmen. De eetzaal is ruim opgezet en niet vol dus er wordt wat gefluisterd en we kijken naar de lelijke kleuren waarin rood en zwart elkaar afwisselen. Een van de frères, de chef, komt even aan tafel, de ander is patissier en is waarschijnlijk lekker aan het bakken, terwijl er een stukje Japans aandoende makreel en een deegbakje met sardine wordt neergezet. Prima!
Er komt lekker brood, en een amuse van schuim van biet, die er beter uitziet dan dat ‘ie smaakt.
Het voorgerecht is iets met paddenstoelen, mousse, bouillon en gelei, en behalve niet spannend vooral weinig.
Als pièce is er een keuze tussen vis of kalfsvlees, waarbij aan de vleeskant de beslissing moet worden genomen of ik haas of kotelet wil, de laatste wordt aan tafel gesneden en geserveerd met foreleitjes, why not… Er zit tempura van ansjovis en een lekkere saus bij, maar de toegevoegde waarde van de eitjes valt tegen (er wordt een supercool mes op tafel gelegd, waar ik er de volgende dag 6 van heb gekocht bij Les Couteliers Baques) .
Isabel is niet zo van het vlees en vraagt iets vegetarisch, als ik daar de volgende dag nog eens naar vraag “wat was nou ook weer jouw pièce” krijg ik als antwoord “3 paddenstoelen…”
Toe is er een prachtig kaasplateau, dat dan weer wel. Na een kopje kamillethee wordt het een early night en lopen we teleurgesteld door de regen naar de kamer. Morgen naar Normandië…
Frères Ibarboure|281 Chem. Ttalienea|Bidart|🇫🇷