gisterenavond, en ik vertel ook niet waar want ik draag deze mensen een warm hart toe en het gaat momenteel allemaal niet makkelijk in Spanje. Daarbij ben ik geen recensent, maar slechts een reiziger…

Ik kom hier al 20 jaar, de ster zijn ze al ruim 15 jaar kwijt maar het blijft een prachtige Spaanse “casa”. Ouderwetse obers met witte jasjes en gouden vispassanten (zoek die maar eens op!), meerdere maîtres in het zwart, een chef die een ronde maakt en klassiek Spaans eten, wat wil je nog meer?

We starten met een amuse van schuim van knoflook met rice crispies, lekker, met een Louro de Bolo, godello (E, 2011), vergelijkbaar met de Guitian. De “croquetas de marisco, rape, gamba y escorpora” vallen tegen (kroketjes van schaaldieren, zeeduivel, gamba en rascasse), saai en ik mis een dipje. De risotto van Max is top, de gevulde courgettebloemen van Okky ook, maar de tonijn “en escabeche” van de vrouw heeft betere tijden gezien.

Voor het pièce gaat de hele familie aan de “solomillo de buey”, ossenhaas met fantistische uienmarmelade en superverse en krokante friet, maar vader neemt de “rabo de buey al vino tinto del Empordà” ossenstaart in rode wijn. Superlekker gemaakt, maar iets te lang in laten koken waardoor het een ietsiepietsie te heftig is, en ik vind één streepje tomate concassée net iets te weinig garnituur…

De onovertroffen tarte tatin ziet er niet uit maar is heerlijk, de aangeboden aardbeitjes met olijfolie goddelijk, het ijs van créma Catalana heerlijk, en de koekjes bij de carajillo top….

Ik moet eigenlijk niet zeuren, het was prima, en voor een zeer nette prijs, ik denk dat ik teleurgesteld ben dat ik in een prachtig restaurant zat waar ik 5 jaar geleden op zaterdagavond nog in de rij moest staan tot 21.30 (ondanks reserveren) en waar nu 8 van de 14 tafels leeg zaten. Tikkie vergane glorie dan ineens, waardoor die paar tegenvallende culinaire details ineens zwaar gaan wegen. Onzin!!

We zaten bij Hotel Empordà, in de volksmond El Motel, aan de rand van Figueres, van harte aanbevolen, en doe vooral de groeten aan de aimabele chef Jaume Subirós!