Marco Westmaas belde me of ik zin had naar een diner-proeverij te komen op het strand van Ter Heijde aan zee, culinair vuurwerk, even de boel op z’n kop zetten!!
Ik schreef al eens eerder over deze culi-gek, met zijn hotel en geweldige strandtent (Elzenduin beach) vlakbij Monster, een geweldenaar! De file getrotseerd komen we rond 7 uur aan en worden verwelkomd door Marco en Judith, die ons uitleggen wat het idee is. Het gaat om de wijnen van Peter Lehmann (Australië), die geïmporteerd worden door Wine & Spirits, waar vanavond een “walking dinner” omheen wordt gekookt, door Marco, Edwin van de Goor en zijn brigade (Seinpost*, Scheveningen) en Moshik Roth (Brouwerskolkje*, Overveen). We beginnen met wat amuses, o.a. bloody mary met rabarber, caprese waarbij de vloeibare mozzarella is gestold in een calciumbad, en tartaar van langoustines met sinaasappelzout, tamarillopuree en espuma van bleekselderij. Een geweldig begin met een glaaske unoaked chardonnay 2005. Het eerste gerecht (Seinpost) bestaat uit een platte Zeeuwse oester die even is gebakken, wat gezouten karamel en wat gefermenteerde zwarte bonen. Een waanzinnige combi, waar de Botrytis semillon uit 2002 erg goed bij valt. Het tweede gerecht (Elzenduin) is king crab met jonagold, kletskop van Colombo spices en een wolkje van feta en dragon, een super combi die heel goed gaat met de Wildcard unoaked chardonnay 2005. En dan komt het eerste gerecht van Moshik, onze Nederlandse (eigenlijk Israëlische) Ferran Adria/Heston Blumenthal, ofwel we gaan naar de moleculaire gastronomie! Zijn eerste gerecht is een puree van asperges met daarbinnen een zachte eidooier, maar het geheel is zo gevormd en gestold in calcium, dat het op een zachtgekookt ei lijkt. Briljant, met wat aspergepunten en morilles. Hierbij een Eden valley riesling uit 2004. Hierna een spaghetti carbonara die geheel gemaakt is van Parmezaanse kaas. Vraag me niet hoe hij het doet,, hij maakt de kaas vloeibaar en spuit dan lange slierten met een injectiespuit in calcium. De keuken wordt een laboratorium, maar wat een geweldige smaak. Ik ben ondertussen vrienden geworden met de bediening en weet een tweede bordje te scoren. De Barossa valley semillon uit 2004 doet het er goed bij trouwens. Ons laatste gerecht, de oppas roept, is van Seinpost. Langzaam gegaarde zuiglamsschouder met hesp, tuinbonen, bonenkruid, curry en een mousseline met citroengras, helemaal top, met een glas The Clancey’s 2003 (shiraz-cabernet sauvignon-merlot). Doordat we afhaken missen we helaas de op lage temperatuur gegaarde zeeduivel met ansjoviszout, cecinaham, artisjok op 2 manieren, ratte aardappels en vleesjus (Elzenduin) en het broodje Nutella van Moshik. Gelukkig maken we in de deuropening 2 nieuwe afspraken, binnenkort met Marco een paar uurtjes in de keuken en lunchen bij Moshik, en zaterdag paardrijden en eten bij Marco en Judith!!