Als je een keer echt ver moet dan is het lekker als je “voorin” zit, business class dus. Hier wordt je gepampered, zit je lekker ruim, de nieuwste films, lekkere drankjes en uitmuntend eten. Buckle up…

De KL875 naar Bangkok vertrekt keurig op tijd, en na een glaasje in de lounge op Schiphol komt er aan boord direct een glaasje champagne (wat cava is), een zoete macaron en een hartige mini-quiche zonder deeg. Prima!

De gin tonic daarna is ook lekker evenals de nootjes (van Nico uit Ouderkerk), en ook met de gerookte zalm met wasabiroom op Thaise salade is het allemaal helemaal in orde. Glaasje Kleine Schorre uit Zeeland erbij die een Kus van Thérèse krijgt (het menu staat onder auspiciën van Jonnie en Thérèse Boer).

Ik neem geen hoofdgerecht van de Librije maar de Indonesische rijsttafel om alvast een beetje in de stemming te raken. De rijsttafel bestaat uit visballetjes in rode currysaus, rundvlees rendang met cashewkruimels, Chinese kool met kousenband, en jasmijnrijst geserveerd met kroepoek en een zakje sambal. We gaan het er niet lang over hebben maar het is niet te eten. De balletjes smaken naar karton, de rendang drijft in de olie, de kool is bitter, het hoogtepunt is de rijst en de kroepoek (op het zakje kroepoek zie je overigens wie er gekookt heeft).

We doen nog een stukje kaas en een tukje en er komt een prima ontbijtje. Als de granola naar binnen is vraagt de lieve mevrouw of ik een hartig of zoet warm gerechtje wil en ik ga voor de laatste die qua oordeel in de buurt komt van de rijsttafel. Zoete deegtaart met 3 poffertjes, mierzoete ingelegde kersen en een nog zoetere warme karamelsaus, ik ben meteen wakker!

Een week later gaan we weer naar huis, nu met de KL800 vanuit Hong Kong. Vandaag geen macaron en quiche, wel de cava maar ik ga voor water want het is 11:30 in de ochtend. Bij de lunch weer Kleine Schorre, een prima prosciuttosalade met vijgen en bieslookricotta, citrusolijfolie en balsamicoparels, en warm kruidenstokje en een frisse salade.

 

Bij het hoofdgerecht ga ik de uitdaging aan en laat ik de kip met Café-de-Paris boterkruimels èn de ossenhaas met een korstje van blauwe kaas (yek..) voor wat ze zijn en ga ik weer voor de rijsttafel, deze keer de Chinese. Kip uit de wok met zwartepepersaus, dong-po varkensvlees, gesmoorde Chinese kool met (3) goji-bessen en gestoomde jasmijnrijst. Je gelooft het niet, en ik eerst ook niet, maar het is allemaal prima-lekker en op smaak.

Uren later wordt er nog een lichte maaltijd geserveerd zodat je thuis meteen naar je bed kunt (het is een dagvlucht terug vanuit Hong Kong) en ook de tomaat-mozzarella, de Chinese noedels met kip en de verse vruchtjes zijn weer prima te doen.

Bottom line, het eten is niet best aan boord, althans op de heenweg vanuit Amsterdam, de terugweg (dus niet gekookt in Nederland maar lokaal) is echt stukken beter. De rest van het product, comfort, service met een smile, stiptheid en het “blauwe” thuisgevoel is allemaal prima.