De laatste keer dat ik hier was zat Wulf Engel hier nog, het zal zo meer dan 15 jaar geleden zijn. Volgens mij had het daarna niet zo’n beste naam, voor mij lag het in ieder geval altijd een beetje buiten de route. Vanavond dus niet, en dat komt doordat vriend Jan Hidde hier op kruipafstand woont, en hij wilde met me eten. Jan Hidde zie ik meer buiten Nederland dan binnen, dus een mooie gelegenheid om bij te praten. De Kastanjehof dus, onder de paraplu van de gebroeders van Oosterom die ook het aanpalende restaurant in bezit hebben, waar we eigenlijk meestal afspreken. Vanavond dus op chic! De entree is formidabel, aangezien we allebei onze auto’s op de hoek hebben gezet worden de sleutels meteen afgepakt en wordt de boel geregeld. We starten met een flesje viognier van Cline (USA, 2005) en wat kleine amuses.

Bordje met een soesje met mousse van foie gras en caramel, lollie van Parmezaanse kaas, en zachtgegaarde heilbot met een kreeftenschuim en wat curry. Allemaal prima, hoewel niemand zegt dat je de heilbot echt als laatste moet nemen, qua scherpte dan. We willen praten en eten, en niet teveel nadenken over de kaart, dus we nemen het menu. Eerste gerecht is een canneloni van tonijn met king crab, gefrituurde oester, gelei van gefermenteerde oester (oestersaus), wasabikaviaar en Hollandse garnaaltjes. Redelijk druk op het bord maar wel lekker. Door met een carpaccio van coquilles met een sauce antiboise en een salade met zeewier, waarna een stukje in kruidenolie gegaarde zeebaars met knolselderijpuree en truffel, truffelknoflookolie en rode wijnsaus. De overdaad die je vaak aan truffel en vooral truffelolie krijgt is hier gelukkig niet van toepassing, het gerecht is perfect in balans. De Cline is op en we moeten aan de De Toren, de zee (merlot, SA, 2004), die het helemaal top doet bij het Hollandse lam, schouder, zadel en medaillon, die op klassieke wijze zijn bereid. Mooie lamsfond erbij, niks kappa, gellan of andere poeders. We moeten ook nog even de andere De Toren proeven, de Fusion V uit 2004, en lichten niet lang daarna het anker. Morgen weer een drukke dag, slechts 1 kantoordag voordat we naar Chicago gaan. Oh ja, ze zitten in Lage Vuursche, waar je ook ongelooflijk goed kunt midgetgolfen!!!