Als mijn vriendje Hans (van Wolde) me belt en me uitnodigt naar zijn Brute Friterie te komen zeg ik dat ie een gaatje in zijn hoofd heeft. 400 kilometer rijden (heen en terug) voor een frietje, er zijn grenzen, maar als ik weken later bij lieve vrienden in Maastricht ga lunchen, daar rijd ik dan wel 400 km voor (en voor “op afspraak” shoppen met de vrouw to be honest), kan ik de boel combineren.

Enfin de clan van Brut 172 (Reijmerstok) is vandaag neergestreken op Kasteel Doenrade (25 km schuin boven Maastricht) en biedt daar vanuit de kar friet met mayo, of met zoervleisj, stroganoff of andere toppings, diverse kroketten en een frikandel!

Het zijn dezelfde mannen en vrouwen die normaal met oesters, coquilles, tarbot en hertenrug werken die nu de mandjes in “de vijver”, zoals ze de frituuroven zelf noemen, hangen. De lieverds die voor de lockdown met exquise wijnen aankwamen en je uitlegde hoe een bepaald gerecht is opgebouwd en waarom je iets absoluut moet eten, rekenen nu af of halen de plateau’tjes met lege dipsosables uit de parkachtige omgeving. De zon straalt, er knalt een stevige beat over het estate, en het is een heerlijke dag waarbij een sterrenteam de mouwen opstroopt en laat zien dat ze voor niets te beroerd zijn.

De krokante friet is goed, gewoon goed, evenals de mayo. De rendangkroket, die ik van de chef niet mag missen, is superlekker, maar de frikandel, die op Hans’ recept wordt gemaakt door slager Kusters in Margraten, is een culinair orgasme… Tjemigdepemig wat lekker, en met een spetterendfrisse currymayonaise.

Nu ben ik dol op frikandellen, iets wat ik totaal niet schaar onder afvalvlees maar als de mooiste restverwerking van vlees wat luchtig en op smaak tot een soort van goddelijke staaf wordt geperst (ik raak opgewonden), maar deze van kip en varken slaat werkelijk alles. Nu heb ik onderlaatst bij de FEBO ook een geweldige frikandel gegeten, maar die was dan ook van langoustine en naar recept van Schilo van Coevorden van Taiko (sorry frikandellovers, was slechts 1 week verkrijgbaar), maar deze gaat er volle bak overheen.

Enfin, genieten in de zon, en na een half uur rijden we door het altijd mooie Heerlen (vooral de industriegebieden zijn zeer aan te raden) richting Maastricht, het 10-pack rauwe frikandellen in de achterbak koesterend, die gaan thuis de freezer in voor een hele speciale gelegenheid.

Brut 172 | kijk op Facebook waar ze ieder weekend weer staan.


Reacties

  1. Mooi verwoord voor de specialiteiten van de kunstenaar Hans v Wolde

  2. Door Peter van der Panne

    Beste mr. Julius,
    Wij gaan begin september naar Brut172 voor een verwen-avond met overnachting
    Ik zou bijna voor een patatje met en een frikandel kiezen door uw enthousiasme… maar dat kan altijd nog.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.