Deze keer geen mooie ***-hut, maar wekkertje om 5.15 en om 5.40 met Wilma richting Heist (bij Knokke). Heerlijk in de passagiersstoel zoeven we door het Belgische land, om om klokslag 9 aan te komen bij Moeder Babelutte, home van de lokale roomboterbabbelaars. We maken vandaag een promofilmpje voor op internet, om de Nederlanders naar de Vlaamse kuststreek te lokken, en Christophe, de uitbater van Moeder Babelutte, staat al te popelen. Na een uur staat het erop en gaan we, via de visserskapel naar het nabij gelegen strand. Nadat ik mijn haar heb vastgezet met extra gel en we de waterlijn hebben geïnspecteerd is het verder een paar uur wachten bij de lokale cafeteria tot chef Bart tijd heeft. Met 2 kroketjes, dat dan weer wel…

14.15 is het zover, Bart van restaurant Bartholomeus* is door zijn lunch en we mogen zijn spic & span keuken betreden. Bart heeft behalve een prachtig restaurant aan de boulevard van Heist ook een bonbonnerie in Brugge met, je begrijpt het al, bonbons gevuld met de babelutte. 22 verschillende in coole doosjes, allemaal met de roomboterbabbelaar als basis. Vandaag gaat hij een dessert voor me maken, een bol van geblazen caramel met babelutte koffiecrème en een ijsje van babelutte. 

Omdat we maar 1 camera hebben moet het draaien 5 keer over, iedere keer vanaf een andere hoek, dus na een half uur komen, ondanks de heerlijke smaken, het dessert en de bonbons m’n oren uit. Bart heeft wat ervaring èn leeft ook volgens het motto “life is too short”, dus na een uurtje staat alles erop en zit ik met geluidsman en regisseur in de auto de voice-over teksten te doen. 2 uur voor eindtijd zit het erop en zoeven we weer terug.

Heist, naast Knokke, desolaat op een oktoberdinsdag, de gemiddelde leeftijd ging met sprongen omlaag toen ik met Wilma het dorp inreed, terwijl we toch allebei bijna 50 zijn, maatr ik kom hier zeker terug, om bij Bart en Sandra te eten…