Ben alweer een weekje terug, en nu alweer in Spanje, maar deze wil ik je niet onthouden. In mijn bergdorp, gek veel verder dan fondue en raclette kom je niet, zijn toch 2 specialiteiten die de moeite van het vermelden waar zijn. Ik begin met de domste, dat is een gerecht bestaande uit 2 spiezen die hangen aan een haak boven een berg gratin dauphinois. De bedoeling is dat het vocht uit de spiezen (get..) in de aardappeltjes loopt, waar het exact 2 minuten de tijd voor heeft, nl de tijd die de bediening nodig heeft om het bord van A naar B te dragen. Als gast haal je natuurlijk meteen die spiezen van die haak omdat je niet alleen de aandacht van je af wilt leiden, iedereen kijkt nl. naar die vreemdsoortige stellage, maar vooral omdat je niet wil dat je eten binnen 2 minuten bungelend koud wordt, Een idiote gewoonte, deze mixed grill bungy jump.

De 2de is veel leuker en vooral lekkerder, nl een mini bbq met kooltjes, op tafel, waar je vanuit de zijkant kleine plaatstalen pannetjes in kunt schuiven met raclettekaas. Normaal serveert mijn vriend Boëb (what’s in a name) dit met 2 soorten raclettekaas en Reblochon, maar op ons verzoek gebruikt hij uitsluitend gerookte raclettekaas. Aardappeltjes worden onderin warm gehouden, en bakken maar. Het gaat als een dolle, en de kolen geven gegarandeerd een andere smaak aan de kaas dan in zo’n Tefalbakje. Dit was het laatste over de bergen tot de kerst, dan is trouwens mijn eigengemaakte génépi pas op dronk, gemaakt van door Thierry geplukte bloemetjes…….