Mijn flitsbezoek aan de Spaanse Costa staat eigenlijk in het teken van eten, en dat doe je daar op weinig plekken beter dan bij Emilio in zijn Casa Gallego. Terwijl Ampuriabrava nu niet bekend staat als het episch centrum van lekker eten in Noord-Spanje is Casa Gallego een absolute uitzondering. Het is hier vis, vis en vis, allemaal dagvers gevangen en het bewijs daarvoor plaatst Emilio dagelijks op zijn Insta-stories (@casa_gallego). Dat maakt de Galliciër niet de goedkoopste maar wel de beste (althans dat vind ik).
Onze dochter, die eigenlijk niet van vis houdt, verheugt zich al 4 maanden op een bezoekje, en al helemaal op de carpaccio de gamba’s, en haakt na binnenkomst en een half cola’tje binnen 10 minuten af. Misselijk, algehele malaise, ontzettend jammer, en zo zit ik een kwartier later samen met haar nieuwe kloris aan de visjes… Mosselen à la plancha, ogenschijnlijk simpel maar krijg ze maar eens op deze garing en zo sappig. Waanzinnig, en ik moet moeite doem om er nog een op de foto te krijgen!
Door met verse ansjovis in een laagje vinaigrette, waarna de eerdergenoemde carpaccio de gamba’s. Ultradun gesneden gamba’s de Rosas met een paar vlokken Maldon zeezout en wat druppels olie. Weer zo’n simpel bordje waar de kwaliteit van de ingrediënten het verschil maakt tussen okay, lekker en top. Deze zijn top.
Top zijn ook de gefrituurde inktvisjes, mini-calamares, die ze hier niet a la Romana doen, in een beslagje, maar a la Andaluza, in alleen bloem, en dan het liefst in fijne semola, wat staat voor griesmeel. Superlekker, en zelfs Ali (de kloris), geen groot inktvisliefhebber, vind ze lekker.
De tallarinas (telline of donax trunculus), de glanzende driehoeks-schelpjes, zijn ook top. Zonder zand, à la plancha en overgoten met de geheime knoflookolie die op de hoek van de plaat staat.
De tigras, mosselschelpen gevuld met een salpicon-achtige farce van mosselen en schaaldieren, zijn heftig, niet zozeer de smaak als wel de hoeveelheid. Ik heb besteld toen Okky nog aan tafel zat en die is na onze 2demossel à la plancha afgenokt dus daarna is alles niet door 3 maar door 2 verorberd.
Gelukkig raken we aan het einde van het 1ste bestellijstje en daar blijft het uiteindelijk ook bij. We delen nog een klein bordje gamba’s de Rosas, met een perfecte cuisson, en dan is het mooi geweest.
Zoals je leest is het dus vis-vis-vis. Buiten een paar dunne toastjes (2) bij de carpaccio is er geen brood, aardappel, salade of ander garnituur naar binnen gegaan en dat geldt ook voor saus. Geen alioli, mayo of wat dies meer zij, alleen maar vis. Top!!
We sluiten af met een chupito, het ‘time to say goodbye’-drankje wat je in Spanje bijna overal bij de rekening krijgt geserveerd. Hier is dat een orujo, een soort van grappa, die iets minder sterk wordt gemaakt en op smaak wordt gebracht met koffie. Ik kon hier vroeger flessen van drinken maar houd het nu bij water, Ali neemt er heel braaf ééntje, waarna we in de taxi stappen.
Marisquería Casa Gallego|Avenida Rei Joan Carlos 1, 16 Ampuriabrava +34 972 454647 | altijd open*
* Ik zou altijd even bellen, zeker in de zomer, enneh, de toerist zit buiten, de Spanjaard zit binnen!