Het moest ervan komen, een keer naar Cantine de Caron, de grote ‘vreetschuur’ van vriend Alain op het terrein van het Westerpark (en dat bedoel ik niet denigrerend). Ik heb hier vele voetstappen liggen als oud-deelnemer van het Rollende Keukens festival en misschien is dat wel de reden dat ik een bezoek lang heb uitgesteld. Ik heb niet de allerbeste herinneringen aan RK, het ‘waarom’ laat ik hier in het midden, ik vind natrappen nooit zo aardig.

Enfin, de Cantine, waar vriend Jacob (zoon van vriendin Christine) in de keuken furore maakt en er vanavond natuurlijk niet is… Het mag de pret niet drukken.

Waanzinnig pand, grote tent, lekker ingericht, net wat gezelliger dan CRA (Café restaurant Amsterdam) wat hier op een steenworp vandaan ligt, en gewoon volle bak op een dinsdagavond, ik schat zomaar 140 stoeltjes. Ter linkerzijde, laten we het de westkant noemen, is over de hele breedte een podium met daarop de keuken, die wordt gedomineerd door een soort van grote keukentafel die als passe dient. We zitten er vlak voor en hebben zo een mooi uitzicht op de stapel côte de boeufs die klaar liggen om op kamertemperatuur zo op het vuur te gaan.

De bediening is ontzettend aardig, kom daar nog maar eens om in deze tijd, de glazen worden gevuld en we gaan kiezen van het typische ‘brasserie’-menu, terwijl ‘mevrouw Alain’ (ze heet Roel, is über-charmant en lief en werkt als een paard) een kus komt brengen. De oeuf mayonaise (2) zijn perfect gegaard, er had een lepel meer mayo bij gemogen (de kniesoor) maar de salade eronder is top, net zoals het brood wat naar ik vermoed van As of Fort Negen komt.

Ik noemde het al even, de côte de boeufs liggen te lonken, en ik ben met 5 boys en de carnivoor-vrouw waar ik 30 jaar geleden (!) mee ben getrouwd dus de keuze is makkelijk. Er komen 3 royale schalen met perfect gebraden vlees. Rood van binnen maar wel warm, zoals het hoort, crispy aan de buitenkant en met en meesterlijke morillessaus. In de saus herken ik de chef, ik heb veel met Alain gekookt, en de diepte van de fond is tekenend voor de Franse chef.

De frietjes, what else, zijn top, en worden binnen 1 minuut aangevuld als de hongerige boys in ene keer de bakjes leeggooien, wat ook geldt voor de lange stukken Romeinse sla. Allemaal lekker!

Ik laat de zoetigheid voor wat het is, in dit goddelijke lichaam geen suiker, carbs en alcohol meer, en sluit af met een koppie thee. Topavond met de eerder genoemde boys (en de vrouw) maar vooral heel lekker gegeten.

Cantine de Caron|Pazzanistraat 8|Amsterdam