Tijdens onze trip door Australië staat een bezoek aan Dan Hunter in Brae hoog op de lijst, ik durf te zeggen dat de route er licht op is aangepast. We slapen 2 dagen in Apollo Bay vanwaar het een goed uur in een klein busje rijden is door de bergen.

Chef Dan Hunter had nooit de intentie chef te worden. Begonnen als bordenwasser tijdens zijn schooltijd, waarna bezorger, reiziger, monteur, barkeeper stapt hij toch de keuken in en na meerdere baantjes in Australië verdwijnt hij voor bijna 4 jaar met zijn vriendin Jules naar Spanje. Hier ook weer meerdere baantjes, o.a. bij het Ritz hotel in Barcelona, maar hij wordt pas echt enthousiast bij Mugaritz in Donostia-San Sebastian, waar hij al na een jaar opklimt naar sous chef en daarna naar chef de cuisine. Na 4 jaar gaan ze terug en blijkt het moeilijk werk te vinden, “Spanje…, Mugaritz…, nooit van gehoord”. Uiteindelijk belanden ze in het Royal Mail Hotel in Dunkeld (261 km van Melbourne) waar ze 6 jaar blijven. Na 2 jaar gaan ze zoeken naar een plek dichter bij de bewoonde wereld en na 4 jaar vinden ze een plek 135 km buiten Melbourne. Na 4 maanden renoveren openen ze in december 2013 Brae (Brae staat op no. 58 van The World’s 50 best, 44 in 2017).

Brae ligt werkelijk in the middle of nowhere en het eerste wat opvalt is dat het parkeerterrein naadloos overloopt in een kerkhof. De ontvangst is allerhartelijkst ondanks dat we in één keer met zijn allen binnen staan en we gaan aan een bubbeltje (je mag met niet meer dan 6 man aan een tafel zitten en we zijn met 9, dus dat is een 4-tje om 19:00 en een 5-je om 19:15). We mogen tegelijkertijd aan tafel en om het gezellig te maken zit de andere tafel om de hoek en kunnen we elkaar niet zien. Is vast allemaal bedoeld om de “beleving” zo sereen mogelijk te maken.

We starten met een soort deegbakje gemaakt van zeesla met rock lobster en zomerbloemetjes (boven) wat meteen Dan’s passie voor de moleculaire gastronomie laat zien. Hierna taco van koolrabi met scampi-eitjes en een gambakop (in één keer eten!), een  kruidentoastje met handgedoken coquille, noten boter en citroen,

en churros met gerookte paling met daarbij bietjes van de bbq met eigen honing en forel-eitjes.

Het laatste kleine gerechtje is een “iced oyster”, ofwel een oesterschelp gevuld met oesterijs en “dusted” met zeewierpoeder. Moleculair allemaal, maar zo goed gedaan dat het eigenlijk helemaal niet opvalt. Meesterlijk!

1-ste echte gerecht is octopus van de bbq met oerwortel, waarna hapuku (wrakbaars) met miso van tuinbonen, peultjes en ui, wonderschoon.

De Pekingeend* van de bbq die we in de tuin al even hebben bewonderd, is op het karkas gebraden, en komt met zaadjes/bloemetjes van de whipstick (gele nationale plant).

Het 1-ste dessert is “strawberry gum” ijs met bevroren passievrucht  Het 2-de dessert is mousse van pastinaak en appel in gefrituurde schil van pastinaak, met karamel en gevriesdroogde appel.

Er komen nog wat aardbeitjes van eigen farm, kleine meringues met macadamia en “ridiculously good cream” en gevulde koekjes van rabarber en pistache met “bloed” en ingemaakte zwarte bessen. Na 3 uur aan tafel (best kort) hijsen we ons weer in het busje alwaar 75% van de passagiers binnen 3 minuten slaapt. Mooie avond.

Veel meer fotos op Facebook.

* Pekingeend is niet alleen een  Chinese bereiding van eend met dat lekkere knapperige vel, het is ook een type eend (wat vetter).

Brae|4285 Cape Otway Road|Birregura|Victoria|Australië