Er is in 3 jaar vrijwel niets veranderd aan de tocht naar Condrieu en het moment van herkenning schiet bij ons binnen als we vol paracetamol inslaan in de dorpsapotheek voor de gebroken teen van de vrouw (wat zo’n klein ding toch pijn kan doen…).

Het terras is onveranderd, de Saint Joseph ‘Mairlant’ van François Villard (F, 2019) glijdt erin als koek, samen met de weinig zeggende amuses. Ondertussen ziet Isabel een stel waarvan ze denkt dat ze uit Nederland komen, ik maak een foto van de Rhône, draai me om en ze staat met die man te zoenen…

Blijkt de zoon van een oude studievriend van mijn schoonvader te zijn hahaha… We gaan naar binnen want de maître vindt het ‘windy’ buiten, ik denk dat hij het gewoon teveel werk vind en met een kleine beetje gedoe en gemasseer hebben we een tafel aan het water.

De Saint Joseph is buiten opgegaan en we stappen over naar de wat vollere Condrieu die goed gaat bij de mini-carpaccio van garnaal met zoetzure mais, reepjes rauwe snijboon en citroengel. De mais is lekker, de snijboon ook maar die drukt de subtiele smaak van de garnaal volkomen weg, de citroengel probeert nog wat te helpen maar verliest de strijd.

Wie de strijd niet verliest is de dragon in de saus bij de met snoek-farce gevulde halve courgettebloem. De saus is top, de smaak van de farce is top en het van bloem en inktvisinkt gemaakte graatje supergrappig maar taai.

Ondertussen blijft de wijn overeind bij de linguine met salpicon van kreeft, die ondanks de net-iets-te-lang-gekookte kreeft (een minuutje, maar toch) ontzettend lekker is, en ik stap over naar rood, weer een Saint Joseph, 420 nuits, nu van Alain Paret (F, 2017).

Pièce is vanavond een stukje rund met girolle en raviolo, niet spectaculair, gewoon lekker.

De kaas is wel redelijk spectaculair. La Rigotte de Condrieu, geitenkaasje uit het dorp dus, de ene supervers, en de andere wat ingedroogd, met een ‘gekartelde’ siroop van honing, bramen en roze peper. Top!

Het dessert, een taartje met aardbei, schuim, room en karamel is vooral zoet maar een prima afsluiter.

Ben ik wild-enthousiast…? Nee, maar zeker ook niet teleurgesteld, Het eten is echt prima in orde en de prijs is dat ook, maar je moet hier vooral komen om een avond voor niet teveel geld al die heerlijke Rhône-wijnen te drinken, en dan lekker te gaan tukken!

Beau Rivage | 2, rue du Beau Rivage | Condrieu | LDF