We gaan eindelijk naar Kadeau**, want dat is eigenlijk altijd dicht of vol als ik hier ben.

We zijn wat te vroeg en laten ons afzetten bij het oude Noma, wat nu Barr heet, voor een biertje en een wijntje. De sfeer is onveranderd en de ontvangst, door één van de oude Noma-mannen, is meer dan hartelijk. Het interieur is behoorlijk aangepakt, mede door de 12 ton eikenhout die is aangebracht aan de muren en de plafonds, maar de warmte en de sfeer zijn onveranderd.

We drinken een wit-biertje, een glaasje wijn, proeven van het bierbrood met eigengemaakte gedroogde ham, en willen toch even een schnitzel proberen…

Ondertussen is René Redzepi met vrouw en dochters achter ons aangeschoven die de hele menukaart laat aanrukken. Onze schnitzel is één van de betere ooit, van vlees van speciale varkens, met condiment van zuur en gefrituurde kappertjes, echt waanzinnig. We delen er één met zijn 4-en en wandelen naar Kadeau.