Masa (ten columbus circle, +1 212 8239808) is één van de duurste restaurants van New York, waar ik dan ook niet naar toe ga. Masa heeft ook een bar, met eten uit dezelfde keuken, voor een fractie van de prijs. Ik ben eerst even in de Wholefood Market in de kelder, waarna ik bij boekhandel Borders een prachtig maar vooral veel te zwaar boek koop van Grant Achatz van Alinea in Chicago. Bij binnenkomst valt ons direct de penetrante verflucht op, navraag leert dat de Masa’tjes net hebben verbouwd en dus ook geverfd. Het doet geen afbreuk aan de Sonoma coast vineyards sauvignon blanc Hummingbird Hill (USA, 2007) en we bestellen een tempura van garnaal en groentes met de lekkerste komkommersalade ever (met limoensap, koreander, groene Spaanse peper en nam pla).

Ik maak een foto’tje en vervolgens gebeurt er iets bizar’s, vanuit het niets komt er een niet eerder gespotte ober die me verbiedt verder te fotograferen. De chef heeft eerder gasten gehad die foto’s maakten en die op het internet gezet zijn, en was niet tevreden over de kwaliteit. Ik zeg dat ik dit nog nooit heb meegemaakt maar me neerleg bij de huisregels als ze me dan misschien wat foto’s van de gerechten kunnen sturen. Geen probleem, meldt 2 minuten later Business manager Veda Nishikawa, als ik even de gerechten email komt alles voor de bakker. Hij vertelt er nog even bij dat de chef vooral ook bang is voor kopiëren, dat dat het eigenlijk is… Ik vraag me meteen af welke foto’s hij me dan gaat sturen en of die dan niet gekopiëerd kunnen worden. Enfin, ik leg me erbij neer, wil de middag niet bederven, maar denk er het mijne van. Rare lui….
De Masa toro toro, een dikke tonijnrol met toro (vette tonijn) en lenteui, is prima, de  sushi canapé, 4 verschillende inside-out’s gevuld met krokante julienne van groente met toppings van tartaar van toro met kaviaar, witte tonijn met truffel (olie), zalm met witte ui, en coquille met garnaal en tobiko (met wasabi opgeleukte haringkuit) zijn top , de BBQ toro suji, gebarbecuede vette tonijn met spicy bbq saus is een beetje droog, de yakitori van Kobe beef met yuzu  is weer prima en zo ook de baby shrimp fried rice. Al met al een prima Japanse ervaring, maar om nu te zegen numero uno van de wereld…..? ’s Middags stuur ik Veda een mailtje en hij stuurt er direct 1 terug, keurig, met de vraag welke foto’s ik van de bar wil hebben, want foto’s van het eten krijg ik natuurlijk niet. Ik mail hem terug dat hij me toch echt gevraagd heeft een lijstje van de bestelde gerechten te mailen, dat ik een getuige heb die dat precies zo gehoord heeft, en dat ik het een laffe hond vind (SOB). Nooit meer iets van gehoord natuurlijk. De ervaring de volgende middag aan de lunch bij Momofuku Ssäm Bar is een geheel andere, waarover overmorgen meer.