Ik heb na mijn onfortuinlijke val op 21 december j.l. nergens anders meer gegeten dan thuis. Geen ramp maar wel even afkicken, goddank kan ik weer een beetje bewegen in de keuken dus ben ik niet meer afhankelijk van de vrouw en de take-away. De knie gaat ondertussen redelijk okay, na een week of 7 ellende is de boel nog even lekker gaan ontsteken dus na een operatie van een ruim uur en 4 dagen ziekenhuis gaan de gaten (3) weer langzaam dicht, hulde aan de dames en heer van de Thuiszorg, die daar een behoorlijk hand in hebben.

Het is de eerste mooie dag van dit voorjaar (afgelopen woensdag), èn 4 weken na de knie-operatie, tijd om de draad met mijn oudste vriend Steven op te pakken (de lunch-draad, want verder bellen we dagelijks en hebben elkaar altijd wel wat onzinnigs te vertellen). De vrolijke uitbater van Bar Barolo (Jeff) vraagt of we buiten willen zitten, wat ik met beide handen aangrijp. BB zit op de hoek van de Valeriusstraat en de Emmastraat, alwaar de bewoners van Amsterdam Zuid veelvuldig langsfietsen, veelal op bakfietsen en Fatbikes. Er zaten hier eerder Italiaanse restaurants (o.a. een dependance van Ferilli’s uit de Beethovenstraat) en zelfs een Italiaanse deli maar dan moeten we echt een tijd terug. Bar Barolo is sinds november open en mijn oog viel 2 weken geleden op een aankondiging van Philippine Bulsing (dochter van mijn grote vriend Hans) in de PS van het Parool. Let’s go…

De menukaart is best uitgebreid en maakt geen onderscheid in voor- en hoofd-gerechten. Er zijn ‘bites’, ‘to share’, ‘from the wood-fired oven’, en pizza, en we starten met wat bites. Prima focaccia, geweldige Parmezaanse kaas (24 maanden oud, bijna te geef), en lekkere artisjokjes gevuld met een crème van cashewnoten en dille.

De vitello tonato heeft alles in zich om een succes te zijn. Prachtig rosé gebraden superzacht vlees, appelkappertjes, rucola, gepickelde ui, alleen missen we de tonijnsmaak in de verder prima mayonaise, waarover zo meer.

De gehaktballetjes met mozzarella, Parmezaan en tomatensaus zijn prima, en de burrata castelfranco die we ‘moesten’ nemen is top! De krokante salade van wit- en roodlof (radicchio), uitgebakken pancetta en een lichtzure vinaigrette is echt super.

“Wat vinden jullie ervan” vraagt Jeff na dit rondje, “eerlijk”…, dus vertellen we wat we van de tonijnsaus vinden. 3 minuten later is hij terug en meldt dat we gelijk hebben, de meer dan ervaren chef (o.a. The Jane) is de tonijn vergeten door de saus te malen. Ik ken dit als geen ander, je maakt bepaalde dingen dagelijks, werkt vanuit je geheugen, rats-rats-rats, en je vergeet een belangrijk onderdeel. Ik maak al 2 jaar wekelijks een kaneelcake (mijn low-carb ontbijt), dus dat zijn er zo’n 100, en als ik niet eerst alle ingrediënten klaarzet vergeet ik er gegarandeerd één (van de 11). Het probleem is een paar minuten later verholpen, er komt een nieuw bordje en beiden vinden we niet terug op de rekening. Keurig!

Bij de pizza’s kun je 2 halve bestellen, dus verschillende smaken met een reepje deeg in het midden zodat de smaken niet in elkaar overlopen. Het wordt een ½ pizza salsiccia, met mozzarella, venkel, salsiccia (worst) en Parmezaanse kaas, en een ½ pizza nduja (pittige smeerworst), met tomaat, mozarella en oregano. Lekker, vooral die salsiccia.

We laten de desserts voor wat ze zijn, drinken nog een espresso’tje in de zon, en haken af. Heerlijke lunchplek, zeker buiten (binnen zijn er 32 stoelen dus reserveren is een must, zeker voor de avond).

Zelf vitello tonato maken? Klik hier voor het recept.

Bar Barolo|Valeriusstraat 90|Amsterdam