Van Bussum naar Bar Bachrach (Javaplein in Amsterdam) is een klein stukje. Je pakt de ring, gaat voor de Piet Hein tunnel naar links over de Schellingwoudebrug en je bent er al bijna. Kippeneindje en parkeren voor de deur, een goed begin.
Het begin wordt steeds beter als er een lieve mevrouw bij de deur staat die ons welkom heet en naar de tafel brengt. Er komt een fles water, er komt een wijnkaart, en vervolgens stort mijn wereld in… Waarom lieve mensen, zeg mij waarom, zijn er restaurants die alleen maar vin nature serveren en verder niets anders? Voor wie ben je nou bezig, voor de gasten toch? Ik snap best dat je een eigen identiteit wil geven aan je zaak maar ik ken echt een hoop mensen die die zure meuk niet te zuipen vinden… Voor hen haal je dan toch wat anders in huis? Enfin, onze Anna (assistent-sommelier) laat ons 2 dingen proeven om uiteindelijk bij de buren (Wilde Zwijnen, zelfde eigenaar) een lekkere Albariño te halen. En als jullie nu allemaal beginnen te gillen dat ik een cultuurbarbaar ben en geen smaak heb…, dat heb ik dus wel, en dat is nu juist zo erg!
We gaan beginnen en bestellen de hele kaart behalve de vis van de dag. We zijn met zijn 4-en dus dat gaat makkelijk. We starten met een Jeruzalem bagel, een soort zacht dun stokbroodje met zaden, met dip van tahini met za’atar en labnehe met harissa.
De ‘Kibbeh nayyeh, rauwe zeebaars met labeneh en uien-sumac is na 4 kleine lepels al op, dat is het nadeel als je shared
De rundertartaar met crème van ingemaakte citroen, chips van zoete aardappel en Tabasco-vinaigrette wint niet de schoonheidsprijs, behalve in je mond, net zoals de waanzinnig lekkere terrine van kippenlever die we cadeau krijgen, die doet denken aan de terrine Potsdammer uit the old days.
De gerookte aubergine van de bbq met tahini, zachtgekookt ei en kruiden is zoals hij moet zijn, waanzinnig lekker gerookt, een geur die langzaam door de hele zaak trekt, ik houd ervan. Door met rauwe langoustine met pomelo, zoet-zuur van kool en gepofte bulgur, het begint nu te irriteren dat ik alles moet delen, ggrrr….
De vissoep met mosselen garnalen en couscous is waanzinnig lekker. De borden komen met de vis en de schelpjes op de tafel en de soep wordt vanuit een grote kan ingeschonken. Onwijs lekker, maar dat zei ik al.
De gebakken halloumi met geroosterde biet en kohlrabi, croutons van challa en shug-yoghurt is prima. Ik vind halloumi altijd een beetje op rubber lijken, de rest van de smaken zijn goed, zo ook van de calamari masabachi met creamy hummus, fava bonen, amba en crispy lardo van lam. We doen nog een glaasje rood bij het laatste gerecht, Sang de Stockhem, een pinot noir uit Luxemburg, ook van de buren, terwijl de kalfs-spareribs met een harissa-silan glaze, zoete aardappel en limoen langzaam naar binnen glijden.
We slaan de desserts over, we hebben zo superlekker gegeten dat we daar nog even van willen genieten, en haken, terwijl de muziek steeds harder wordt, af. Ik ga zeker terug, maar dan alleen of à deux, want dat sharen met allemaal 1 hap per gerecht …
Bar Bachrach | Javaplein 25 | Amsterdam | bel 020 354 4000
donderdag t/m zondag geopend