Ik roep het al jaren, het zit allemaal in de ingrediënten. Met de goede spullen en een beetje voorbereiding maak je de lekkerste dingen. Ook als je er helemaal niets van kan. Wat ik overigens onzin vind, iedereen kan koken, ook als je geen smaak hebt, ook als je er geen moer aan vindt. De goede spullen en een beetje tijd en alles komt goed. Je moet het overigens wel willen.
Neem gisteren, over goede spullen te spreken. Sudderlapjes, urenlang gaar gesudderd in de bouillon met laurier, wortel en peper, simpel en super lekker. Daarbij natuurlijk geen lekker kruimig aardappeltje (Monti nog altijd, 17.4 kilo deraf!), maar rooie bietjes. Gekookt maar koud, met een beetje mayo aangemaakt met balsamico azijn. En nu komt ie, 12 jaar oude balsamico azijn! Dit is zo’n ongelooflijk verschil, zo’n verbetering van smaak ten opzichte van gewone balsamico. Gewone gebruik ik eigenlijk alleen om in te koken, iets (behoorlijk) aan te zoeten met suiker, licht te binden, en hier een half uurtje aardbeien in te marineren. Voor over de sla, bietjes, door sauzen, altijd oude. Het kost een paar centen maar dan heb je ook wat, daarbij heb je maar weinig nodig. Ik ga het magazijn weer in, Banis (de verhuizers) is aan het laden, en over een uurtje staan we alweer in de RAI. Ik zag dat ik pal naast Fred de Leeuw sta, dus dat wordt weer lekker truffels eten dit weekend!