Ik ben alweer even terug uit het verre oosten, o.a. Celadon op 29-4, maar heb nog steeds Amber in het mapje “wat in het vat zit” zitten…..

Amber, op maandagavond 25 april, niet de meest sexy avond, maar helemaal vol. Niet zo gek overigens, ze staan net een week op plaats 37 in de San Pellegrino top 50, de oude plaats van de Librije, die nu op 46 staat. Aan het hoofd van de keuken staat Richard Ekkebus, executive chef èn Nederlander, en de sous-executive chef is niemand minder dan Sidney Schutte, voormalig rechterhand van Jonnie Boer. Richard is in London nog aan het nagenieten van zijn klassering, dus Sidney staat vanavond aan de kachel. We beginnen met een heerlijk glas champagne van Dampierre, met een rolletje ansjovismousse en een deegbakje gevuld met Mimolette en Conté. Natuurlijk krijgen we een lollie van foie gras met gelei van framboos, Sidney heeft niet voor niets jaren bij de Librije gewerkt, en er komt ook een bitterballetje van Iberico varken met Savora mosterd en een soepje van witte asperge met custard van Italiaanse peterselie. We drinken er een witte Foppiano sauvignon blanc bij, en geheel tegen de regels in, ik neem echt bijna nooit een wijnarrangement, laten we ons leiden door de sommelier. We zijn een tikkie gehaast, 19.00 uur binnen en 21.00 uur weg richting luchthaven, dus we besluiten ons over te geven wat betreft f&b, en niet zonder succes. De zeeëgel met pannacotta van bloemkool, gelei van kreeft, kaviaar en chips van zeewier is werkelijk geweldig, en zo ook de Chateau de Caraguilhes (F, 2008).

Hierna krijgen we vrijwel rauwe inktvis met palmhart, coulis van zwarte truffel en hazelnootsabayon, met daarbij Shaw & Smith chardonnay (AUS, 2008), ook weer een geweldig gerecht, met een uitstekend bijpassende wijn. We moeten van Sidney aan de amadai, visje uit Japan maar zonder nucelaire lading…,  met daarbij een schuim van rouille, bouillabaise saus, geconfijte venkel en bottarga (gedroogde viseitjes). Wow…

De klok tikt, het tempo is moordend maar dat is onze eigen schuld, dus de chateau Bouscassé (F, 1999) van Brumont wordt ingeschonken, en de Miral duif met truffel, foie gras, chocolade en kersen geserveerd. Te lekker…. Sidney komt ons halen, Eric en Bart jan willen graag de keukens zien, en terwijl we tussen het rvs lopen en onze ogen uitkijken, wordt er nog snel een chocoladesoufflé, een frambozentaartje en een carpaccio van ananas op de tafel neergezet. Half zittend half staand verorberen we ook nog een paar happen van deze lekkernijen maar de reisleider (ik) is keihard, de auto met de bagage staat te wachten, we gaan het vliegtuig missen als we langer blijven hangen (lees: genieten). We nemen afscheid van de chef, van Amber, van het Landmark Oriental en van Hong Kong…… volgens mij moet ik hier eens een tijdje wat langer zijn……