De laatste keer dat ik bij Allard in Parijs was is ruim 25 jaar geleden en het was toen zeer teleurstellend. Foie gras, eend met olijven, cassoulet, het smaakte allemaal naar niks, terwijl ik de laatste (de cassoulet) uit hun kookboek minimaal 1 keer per jaar maak en die is super. Nooit meer geweest dus, totdat ik een mail krijg van de Groupe Ducasse dat de master ook deze oude brasserie naar zich heeft toegetrokken (net zoals Aux Lyonnais en Benoit*). Tijd om terug te gaan dus, en dat heb ik afgelopen maandag met vrouw en dochter gedaan.

De binnenkomst, nadat je je bij de voiturier hebt aangemeld, eerste vraag van hem is of je toch vooral hebt gereserveerd, is via de keuken alwaar we worden aangekeken alsof we van Mars komen. De derde kelner die langskomt neemt ons mee naar de voorkant van het pand alwaar we aan een mini tafeltje worden geplant. Het geeft helemaal niks, er is nog een 4-tje en een 3-tje, alle ruimte, terwijl de airco de ruimte langzaam in een vriescel verandert (wat na 1 x vragen meteen wordt bijgesteld).

Appelsapje voor dochter, glas Chablis voor de vrouw en fles Evian voor mij, waarna er een amuse van komkommer met anijs, peterselie en wat crème fraiçhe wordt neergezet. Lekker!

De kaart is eenvoudig brasserie en ik start met 12 escargots die prima zijn. De salade champignons de Paris van de vrouw is wat droog, de salade frisée van dochter is prima, hoewel de lardons te groot en te slap zijn. Er gaat een glas water over de tafel, vrijwel alle servetten gaan op aan het redden van kleren en gerechten, maar de toegesnelde ober komt niet verder dan het tegen betaling leveren van een nieuwe fles water. We doen het de rest van het diner met een family-napkin!

Wat betreft het pièce heb ik de perfecte keuze gemaakt, blanquette de veau die superlekker is, alsmede de bijgeleverde rijst (niet zo lekker als in Le Garage overigens). De vrouw heeft gebakken zalm (droog) met Béarnaisesaus (ijskoud en een overdaad aan sjalot) en dochter de tournedos met friet en pepersaus (prima). Op haar vraag naar wat mayonaise of anders wat ketchup wordt streng geantwoord dat beide condimenten niet aanwezig zijn. Als ik voorzichtig zeg dat een eitje, wat olie, azijn en mosterd de trick doen, het rustig is en er 3 koks staan te niksen wil de ober het wel even vragen, maar de bijdehante gast (ik) krijgt natuurlijk nul op het rekest.

Tja, wat zal ik zeggen… Ik heb lekker gegeten, de bediening is misschien wat te gehaast, de Béarnaise kan echt niet, en maak even een beetje mayo voor zo’n schaap. Als we weggaan (21.00) vult de zaak zich snel op met hoofdzakelijk Amerikanen, ben benieuwd hoelang ze dat volhouden, van die ketchup…