Ik ben een groot supermarkfan, in alle landen waar ik kom is na het inchecken de eerste gang naar de Super, en ook thuis vind ik boodschappen doen hartstikke leuk. Afgelopen woensdag had ik een vroege flight naar Bussum (geen file) en ben ik gestopt in de voormalige Maxis waar nu een Appie XL in zit. Best leuk, waar normaal 12 soorten augurken worden aangeboden, bieden ze er nu 18 aan, en van alles niet 6 maar 24 potjes, best cool. De versafdeling is ook enorm, en ik liep pardoes tegen de maaltijden van Ron, Jonnie en Sergio. Grote PVC zakken met een complete maaltijd erin, prachtig verpakt, maar ik had die dag, en de volgende, andere plannen. Ik had nog een stukje ossenhaas, over van het weekend, liggen, zakje wokgroenten er bij, en overgieten met Thai red curry en spicy masala, alles volgens het 1-2-3-4 principe. Zo gezegd, zo gedaan, alleen vonden mijn meer dan kritische kinderen, alsmede mijn vrouw, het niet zo lekker. Zoet heeft de overhand, weinig tot geen balans, laat staan een originele smaak. Geen succes. Het vervelende was alleen dat ik meteen ook voor de donderdag had ingeslagen, en nu het volledige 1-2-3-4 concept. Hoe werkt dat: verticale presentatie van de 4 verschillende ingrediënten in dezelfde koeling. Onderop (1) de nasi, bami, rijst, noedels of couscous, daarboven (2) de diverse zakken groenten, voornamelijk gesorteerd op kleur. Geel (overwegend gele paprika met witte bloemkoolaccenten) voor de Indiase smaaksensatie, rood (overwegend rode paprika) voor de oosterse, en ga zo maar door. Op navelhoogte vinden we item 3, vlees, vis of vega-vulling en helemaal boven de potten met saus. Ik ga vandaag voor de Marokkaanse keuken, wat betekent dat ik de bak couscous (prima op smaak) 7 minuten op vol in de magnetron zet, de falafelballetjes (vegetarisch, van kikkererwten) even opbak in de wok (kartonnen smaak) en de groente (prima) 5 minuten bak en afblus met de saus. 3 minuten laten inkoken, et voila……
Niet dus, voila…..!! Groente prima, couscous prima, balletjes smaken naar karton, ook prima want waar smaakt een kikkererwt nu eenmaal naar (ze zouden ze een beetje Arabisch kunnen kruiden), maar de saus jongens, de saus….. is niet te eten. Niet gewoon niet zo lekker, nee, niet te eten! Een dikke roodkleurige drab zonder kraak noch smaak, maar met een penetrante chemische honing-(weer zoet) smaak. Ik kan mijn kartonnen balletjes nog net van de ondergang redden, maar helaas is de helft van mijn couscous al geïnfecteerd met saus als mijn dochter in afgrijzen gilt en mijn zoon vraagt of ik misschien een beetje helemaal gek ben geworden. Ik kijk ze aan, ze zeuren wel vaker (we worden vergiftigd….), neem een hap, en geef ze direct gelijk (doet pijn, maar vervult me ook met trots, dat ze dit maal herkennen als bagger). Prima, lang verhaal kort, bordjes in het zwarte archief, vader aan een stukje kaas, kinderen aan de Unox rookworst die gelukkig nog in de la lag (kan de kleine lettertjes achterop de Unox verpakking niet meer lezen, wilde het verschil weten tussen gewoon en light, en ga dus vanmiddag een bril kopen, waarover later meer…) en moeder godzijdank met zussen en nichtjes uit eten. Wat een avond, volgende week pak ik Thais………
