Alain Senderens is één van de nestors van de Franse haute cuisine, en in één adem te noemen met Bocuse, Troisgros en Guèrard. Sinds jaar en dag baat hij Lucas Carton uit, aan de Place de la Madeleine. Dit was altijd een oerklassiek ding, lonely at the top, met weliswaar innovatieve gerechten maar ook een vrij hoge drempel. Een jaar geleden heeft hij de bezem door de tent gehaald, zijn 3 sterren terug gegeven, en er een soort hippe tent van gemaakt. Welnu, ze hangen er met de benen buiten, en niet zomaar. Het is betaalbaar, à tempo, en helemaal goed. We beginnen met een amuse van parfait van foie gras met een crème van champignons, terwijl we de Condrieu, terrasses de l’ Empire van Vernay (F, 2003) maar laten inschenken! Eerste gerecht is een salade van kreeft met witte perzik, wonderlijke combi maar erg lekker, waarna een gebakken filet van St Pierre met tempura van peterselie en een open ravioli met ravigotte van doperwten. Waanzinnig! Op de helft van de vis schakelen we over op een witte Savigny-les-Beaune ” les Vergelesses” van Jean Boillot (F, 2000), die we doordrinken bij de kaas, een chèvre anneau de Vic Bilh, met geconfijte citroen, Japanse gember en Sechuan peper.

De porties zijn niet giga, dus onder lichte dwang van Arthur knallen we er nog een soort meringue met sechuanpepers, geconfijte citroen en sorbet van amandelmelk in. Eigenlijk kunnen we geen pap meer zeggen, dus besluiten we de warme melk te laten voor wat ie is, en naar huis te gaan. We worden nog eens verstandig.
Oh ja, Michelin vond het maar raar, dat terug geven van die sterren, dus om ‘m tegemoet te komen, staat restaurant Alain Senderens met 2 sterren in de nieuwe Guide rouge.