Ik ben een paar dagen alleen met de dochter, de mussen vallen van het dak, ik ben nog in vakantiestemming dus in plaats van kip-patat-appelmoes met de deur dicht trekken we richting water. Het wordt Loosdrecht in dit geval, Aim van Wessel Ruijmgaart en zijn Latoya.

Aim zit aan de Veendijk, in het oude Trivio van Jetty en Ali Fitouri en nadat Wessel, op jacht naar een locatie voor een eigen zaak, de Fitouri’s tijdelijk uit de brand hielp heeft hij gekozen voor rust en ruimte in Loosdrecht in plaats van hectiek in Amsterdam. Nu viel die rust wel mee op de zomeravond dat wij er waren want de ene na de andere boot kwam aan en het terras zat mudvol. Wessel is de oude souschef van Steef van Sprang (Aan de Poel**) en was daarna een tijd chef van de Kersentuin in Amsterdam en kan dus koken.

De amuse is een crème van venkel met schuim van sjalot en geschaafde groene appel, en zorgt direct voor een fris en lekker gevoel in de mond.

Ik jok tegen mijn dochter die wel tonijn maar geen vis eet dat hamachi een tonijnsoort is en die wordt neergezet als “hamachi, een soort makreel…”. Hamachi dus, met rendang, wakamé, radijs, mayonaise met gedroogd zeewier en zwarte kroepoek van tapioca, en gaat er bij de kleine (22) in als koek!

Hierna een wonton van kreeft met crème van prei, bosui, citroenblad en katsuobushi (gedroogde en geschaafde bonito, foto boven) en als pièce Black Angus sukadesteak, jus van zwarte knoflook, en een klein beetje steak tartare.

Een stukje kaas na maakt de avond compleet en meer dan voldaan tillen we onze kleine gevlekte vriend, die nog even een zwanen-aanval op het terras pareerde (hij keek op en trok één ooglid op, weg waren ze) in de auto en rijden we de 11,4 kilometer terug naar de hacienda. Lekker gegeten, prima avond!