Niet voor het eerst en ook niet voor het laatst lunchte ik vorige week bij Nu in Gerona. Ik heb deze zaak eerder de hemel in geprezen en dat doe ik nu niet, het was gewoon prima, maar de verrassing is er een beetje af.
Ik ben op pad met een niet-visetende dochter, dus dat is in Spanje lastig als je het Tasting-menu wilt hebben, en dat kan hier dan ook niet, de vriendelijke ober wil niet, zoals een paar dagen eerder bij Casamar wel, het menu aanpassen op 1 niet-vis gast, we moeten maar à la carte wat dingetjes bestellen want het is namelijk nogal druk… (volgens Spaanse gebruiken lunch je niet voor 14.00 uur dus als we om 14.15 binnenkomen zijn we inderdaad de laatste want de rest van de gasten zijn allen buitenlanders en zitten al tegen het pièce aan. Wat nou druk denk ik, maar enfin!).
De Finca la Colina sauvignon blanc (E, 2016) is top en we starten met de gebruikelijke
casave chips met schuim van olie, azijn, pimenton en citroen. De sashimi van tonijn (ja, ik raak er ook van in de war want tonijn eet ze dan weer wel) is supergoed en heeft een licht aangezoete soja dip. De salted foie met crumble van cookies en bananen ijs at ik hier eerder, maar dat is nu precies zo’n ding wat een keer leuk is en daarna niet meer echt. Ik had ‘m normaal niet genomen maar er is verder niet zoveel keuze in de kaart als vis afvalt.
Het gepocheerde ei met Hollandaiseschuim, parmesan-foam en een aardappelkoekje is prima maar flauw, de tataki van tonijn op dikke ramen noodles is waanzinnig lekker, en heeft deze keer een perfecte cuisson (zie Nu 180414)
De tagliate (waarom een Italiaanse naam?) van entrecôte met aardappel is waanzinnig, zowel het vlees als de bijgeleverde en nabestelde saus, echt superlekker.
Toe delen we verse kaas met keresengelei, cacao en bergamot ijs die de 2 vorige keren in een potje werden geserveerd, en dat moeten ze weer doen! De coulant van hazelnoot is een soort lopend pindakaas-taartje, met heerlijke mandarijnensorbet on the side. Gewoon prima! Het was eigenlijk allemaal prima, ik ga zeker weer, maar ben minder lyrisch, hoe erg is het?