De trend van de neo bistro is in Parijs al geruime tijd aan de gang maar ik had er zelf nog niet zoveel van gezien tot gisterenavond. Semilla in de drukke rue de Seine staat vanavond op de lijst. Als ik om 19.15 binnenkom ben ik nog een van de eerste gasten dus ik denk dat wordt helemaal niks. Binnen een half uur zit de tent vol!

Ik bestel een viognier de Rosine van Stephane Ogier en begin met een tartaar van makreel daarbij een gelei van champignons, pain brulé met koffie en stukjes in azijn gemarineerde champignons. Mooie frisse smaken in een perfecte balans.

Ondertussen is het restaurant aardig vol geraakt en valt het mij op dat de cliëntèle voornamelijk bestaat uit buitenlanders, wat voor de bediening geen enkel probleem is want dat zijn namelijk ook allemaal buitenlanders. Ik word geholpen door een Duits meisje en een Australische jongen die overigens perfect Frans spreken. Het tweede gerecht bestaat uit een stukje gebakken lever gerold in groene kool en daarna gestoomd.Hierbij zit een overheerlijke dashi (bouillon) met kleine druppeltjes sesam olie. Weer een perfect klein en mooi, ik mag bijna zeggen Gastrobar gerechtje.

Het eten komt in een moordend tempo, dat is wel een klein minpuntje, maar later blijkt dat nog goed uit te komen. Het 3de gerecht staat al klaar, rouget barbet, waarbij een hele fijne puree van gerookte aubergine en een sauce vièrge met koriander korrels.

Als ik om 20.30 de rekening vraagt zit ik precies een uur en een kwartier binnen. Lang genoeg, maar het eten wordt er wel een beetje doorheen gejaagd. De zaak zit ondertussen vol en ik duik het nachtleven van Parijs in op zoek naar mijn vriend Marco die ongetwijfeld nog wat culinaire verrassingen voor me in petto heeft. Morgen meer