Ik geef toe, ik had er nog nooit van gehoord, het wijnhuis Mastroberardino uit Italië. Rond Napels, denk aan de Vesuvius, maken ze prachtige wijnen, in Nederland verkrijgbaar via Vinites, en laat ik daar nu zaken mee doen….

Vriend Ferry gooide deze week de lunch-poort open voor de wijnmakers + een klein gezelschap, en chef Willem Pieter maakte prachtige gerechtjes bij de wijnen.

Zo waren er mosselen met groentjes en saffraan, denk aan een soort piccalilly, die geweldig matcht met de Greco di Tufo (2015), rundertartaar met ansjovis en piment bij de Lacryma (tears of Christ) del Vesuvio (2015, je proeft de vulkaan),

en Morabianco van de Falanghina druif (single vineyard) bij de rouleau van kalf, lever, ponzu en truffel en bij de kreeft met ossenstaart, kerrie en kokos.

Het is een ouderwets feest aan tafel, mooie wijnen, een prachtige mevrouw (Lucretia) met kennis van zaken die er wat over verteld, en heerlijk eten. Ik bied Ferry direct mijn hulp aan om de “battle of the bottles” weer eens te gaan organiseren, we moeten meer leuke dingen doen, ik zeg het je!

De Lacryma del Vesuvio (2015) is er overigens ook in het rood, en samen met de Mastro Aglianico Campania en de Redi More drinken we die bij de bavette met zuurvlees, stoofpeer en jus van rode wijn (oooh…, wat ben ik blij dat het winter wordt!).

We doen even een ijsje, van de Redi More met vijg en rode druif en bij de Olde Remeker, wat is dat toch een geweldige kaas uit Lunteren, drinken we de “Barolo of the south”, de Radici, Taurasi (2011) van de aglianico druif. Lucretia noemt het “killing a baby” want eigenlijk moet je deze jongen nog een paar jaar laten liggen, maar voor dat je het weet istie op.

We sluiten af, het is immers een gewone dinsdag en we hebben nog een middag-avondprogramma, met een stukje perentartelette met boerenjongens!

 

Dank Ferry, tot de battle!!